<chapter id="using-kmail">
<chapterinfo>
<authorgroup>
<author
><firstname
>Daniel</firstname
> <surname
>Naber</surname
> <affiliation
><address
> <email
>daniel.naber@t-online.de</email>
</address
></affiliation>
</author>
<othercredit role="translator"
><firstname
></firstname
><surname
></surname
><affiliation
><address
><email
>xosecalvo@edu.xunta.es</email
></address
></affiliation
><contrib
></contrib
></othercredit
>
</authorgroup>
<date
>2004-09-24</date
> <releaseinfo
>1.7.50</releaseinfo
> </chapterinfo>
<title
>Usar o &kmail;</title>
<sect1 id="the-mail-reader-window">
<title
>A xanela principal</title>
<para
>A xanela principal é a que aparece cando se inicia o &kmail;. Divídese en tres áreas:</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
>Lista de cartafoles (á esquerda)</term>
<listitem>
<para
>Esta área contén a lista de todos os cartafoles de mensaxes (outros programas de correo pódennos chamar caixas de correo). Para seleccionar un cartafol, simplemente calque nela. As mensaxe contidas no cartafol aparecerán na área de Cabeceiras. A lista de cartafoles pódese mostrar en forma reducida, que ocupa só unha parte pequena da parte esquerda da pantalla ou en versión longa, que ocupa a parte esquerda enteira da pantalla mais pode mostrar máis caixas de correo. Pode alternar entre estas dúas vistas en <guilabel
>Aparencia</guilabel
>/<guilabel
>Disposición</guilabel
> no diálogo <menuchoice
><guimenu
>Configuración</guimenu
><guimenuitem
>Configurar &kmail;...</guimenuitem
></menuchoice
>. Vexa tamén a <link linkend="folders"
>sección sobre cartafoles</link
> para máis información sobre a utilización dos cartafoles.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
>Lista de mensaxes (por omisión na parte superior dereita)</term>
<listitem>
<para
>Esta área lista a información das cabeceiras (bandeiras co estado da mensaxe, emisor, asunto, data e outras columnas opcionais como tamaño, bandeiras de anexos, bandeiras de importancia, etc.) das mensaxes do cartafol seleccionado. Se preme nunha cabeceira seleccionará esa mensaxe e fará que se mostre na área de mensaxes; pode tamén seleccionar máis de unha mensaxe mantendo prmida a tecla &Ctrl; ao calcar nas mensaxes. Pode ordenar as mensaxes premendo na columna que queira ordenar; se prema na mesma columna máis dunha vece, a orde alternará entre ascendente/descendente e será posíbel acceder a outros criterios de ordenación (como ordenar polo estado ao calcar na cabeceira da columna do asunto). Se preme co botón <mousebutton
>dereito</mousebutton
> do rato na cabeceira da lista aparecerá un menú que lle permitirá mostrar ou agochar varias columnas da lista. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
>Área de vista previa das mensaxes (parte inferior dereita por omisión)</term>
<listitem>
<para
>Esta área mostra a mensaxe seleccionada nese momento. Os anexos aparecen no fondo da mensaxe como iconas ou incorporados á mensaxe, dependendo de <menuchoice
><guimenu
>Vista</guimenu
> <guimenuitem
>Anexos</guimenuitem
></menuchoice
>. Nas mensaxes complexas móstrase a estrutura da mensaxe no visualizador da estrutura da mensaxe por baixo d área de vista previa. Pódese alterar a colocación da área de vista previa e do visualizador da estrutura en <guilabel
>Aparencia</guilabel
>/<guilabel
>Disposición</guilabel
> do diálogo <menuchoice
><guimenu
>Configuración</guimenu
><guimenuitem
>Configurar &kmail;...</guimenuitem
></menuchoice
>. Para alén diso, pódese desasctivar a área de vista previa e pódese escoller cando se qure que apareza o visualizador da estrutura. Pódese percorrer a mensaxe páxina a páxina usando as teclas <keycap
>Páxina arriba</keycap
> e <keycap
>Páxina abaixo</keycap
> ou liña a liña usando as teclas <keycap
>flecha arriba</keycap
> e <keycap
>flecha abaixo</keycap
>; tamén pode usar os <link linkend="keyboard-shortcuts"
>atallos de teclado</link
> para percorrer as mensaxe sen ter que empregar o rato.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</sect1>
<sect1 id="keyboard-shortcuts">
<title
>Atallos de teclado</title>
<para
>Pódense utilizar os atallos de teclado seguintes na xanela principal:</para>
<informaltable>
<tgroup cols="2">
<thead>
<row>
<entry
>Atallo de teclado</entry>
<entry
>Acción</entry>
</row>
</thead>
<tbody>
<row>
<entry
><keycap
>Espazo</keycap
></entry>
<entry
>Descende na mensaxe actual ou vai á mensaxe seguinte sen ler se xa está no final.</entry>
</row>
<row>
<entry
><keycap
>Flecha á dereita</keycap
> ou <keycap
>N</keycap
></entry>
<entry
>Vai para a mensaxe seguinte do cartafol actual.</entry>
</row>
<row>
<entry
>Tecla <keycap
>Flecha á esquerda</keycap
> ou <keycap
>P</keycap
></entry>
<entry
>Vai para mensaxe seguinte do cartafol actual.</entry>
</row>
<row>
<entry
><keycap
>+</keycap
></entry>
<entry
>Vai para a mensaxe seguinte sen ler do cartafol actual.</entry>
</row>
<row>
<entry
><keycap
>-</keycap
></entry>
<entry
>Vaia para a mensaxe sen ler anterior do cartafol actual.</entry>
</row>
<row>
<entry
><keycombo action="simul"
>&Ctrl;<keycap
>+</keycap
></keycombo
></entry>
<entry
>Vaia para o cartafol seguinte con mensaxes sen ler.</entry>
</row>
<row>
<entry
><keycombo action="simul"
>&Ctrl;<keycap
>-</keycap
></keycombo
></entry>
<entry
>Vai para o cartafol anterior con mensaxes sen ler.</entry>
</row>
<row>
<entry
><keycombo action="simul"
>&Ctrl;<keycap
>Flecha para riba</keycap
></keycombo
></entry>
<entry
>Vai para o cartafol seguinte da lista de cartafoles (se a lista de cartafoles tiver o foco).</entry>
</row>
<row>
<entry
><keycombo action="simul"
>&Ctrl;<keycap
>Flecha para baixo</keycap
></keycombo
></entry>
<entry
>Vaia para o cartafol anterior da lista de cartafoles (se a lista de cartafoles tiver o foco).</entry>
</row>
<row>
<entry
><keycombo action="simul"
>&Ctrl;<keycap
>Flecha para a esquerda</keycap
></keycombo
></entry>
<entry
>Sobe na lista de cartafoles. Empregue <keycombo action="simul"
>&Ctrl;<keycap
>Espazo</keycap
></keycombo
> para entrar de feito no cartafol.</entry>
<!-- TODO: or wait for timeout so the folder is selected? -->
</row>
<row>
<entry
><keycombo action="simul"
>&Ctrl;<keycap
>Flecha para a esquerda</keycap
></keycombo
></entry>
<entry
>Baixa na lista de cartafoles. Empregue <keycombo action="simul"
>&Ctrl;<keycap
>Espazo</keycap
></keycombo
> para entrar de feito no cartafol.</entry>
</row>
<row>
<entry
><keycombo action="simul"
>&Ctrl;<keycap
>Espazo</keycap
></keycombo
></entry>
<entry
>Entra no cartafol que ten o foco, &ie; o cartafol ao que accedeu empregando <keycombo action="simul"
>&Ctrl;<keycap
>Flecha á esquerda</keycap
></keycombo
> ou <keycombo action="simul"
>&Ctrl;<keycap
>Flecha á dereita</keycap
></keycombo
>.</entry>
</row>
<row>
<entry
><keycombo action="simul"
>&Shift;<keycap
>Flecha á esquerda</keycap
></keycombo
> e <keycombo action="simul"
>&Shift;<keycap
>Flecha á dereita</keycap
></keycombo
></entry>
<entry
>Selecciona mensaxes na área de cabeceiras a partir da mensaxe actual.</entry>
</row>
</tbody>
</tgroup>
</informaltable>
<para
>Para máis atallos de teclado consulte o diálogo <menuchoice
><guimenu
>Configuración</guimenu
><guimenuitem
>Configurar Atallos...</guimenuitem
></menuchoice
>.</para>
</sect1>
<sect1 id="the-composer-window">
<title
>A xanela do compositor</title>
<para
>A xanela do compositor emprégase para redixir mensaxes novas; pódese invocar mediante o menú <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
> <guimenuitem
>Nova Mensaxe...</guimenuitem
></menuchoice
> ou desde a icona <guiicon
>Nova Mensxe</guiicon
> da xanela principal.</para>
<sect2 id="composing-a-message">
<title
>Redixir unha mensaxe</title>
<para
>Para escribir unha mensaxe, encha os campos apropiados da xanela do compositor. Empregue o menú <guimenu
>Vista</guimenu
> para seleccionar os campos de cabeceira que quere que se mostren. O campo <guimenuitem
>Identidade</guimenuitem
> ofrece unha opción <guibutton
>Pegañento</guibutton
>; se estiver seleccionada, a identidade actual tornarase a identidade por omisión a próxima vez que abra un compositor.</para>
<para
>Existen moitos atallos que poden axudar a redactar as mensaxes. Os botóns <guibutton
>...</guibutton
> a carón dos campos <guilabel
>Para:</guilabel
>, <guilabel
>CC:</guilabel
> e <guilabel
>BCC:</guilabel
> fan que apareza o caderno de enderezos, desde o que se poden seleccionar enderezos.</para>
<para
>Ao comezar a escribir un enderezo nos campos <guilabel
>Para:</guilabel
>/<guilabel
>CC:</guilabel
>/<guilabel
>BCC:</guilabel
> aparece un texto que ofrece enderezos que coinciden cos que se empregaron recentemente e cos que hai no caderno de enderezos; se non lle gusta ese texto que aparece poemo desactivar premendo co &RMB; no campo e escollendo un modo de completado diferente.</para>
<para
>Cando queira engadir máis dun destinatario a un dos campos, empregue unha vírgula para separar cada enderezo do seguinte. Pode ter que espedificar enderezos completos (&ie; <userinput
>usuario@exemplo</userinput
>) mesmo para os usuarios locais, dependendo da configuración do sistema.</para>
<para
>Ao rematar coa mensaxe, prema a icona <guiicon
>Enviar Agora</guiicon
> (o sobre) para enviar a mensaxe agora ou prema a icona <guiicon
>Enviar Máis Tarde</guiicon
> para colocar a mensaxe na caixa de saía. Se non rematou ainda a mensaxe, seleccione <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
><guimenuitem
>Gravar como Borrador</guimenuitem
></menuchoice
>. </para
></sect2>
<sect2 id="encrypt-sign">
<title
>Asinar e cifrar as mensaxes</title>
<para
>Se quere enviar unha mensaxe <link linkend="pgp-encrypt-your-messages"
>cifrada</link
> ou <link linkend="pgp-sign-your-messages"
>asinada dixitalmente</link
>, seleccione as iconas <guiicon
>Asinar Mensaxe</guiicon
> ou <guiicon
>Cifrar Mensaxe</guiicon
> da barra de ferramentas. Para alén diso, pode seleccionar o formato que queira empregar para asinar e/ou cifrar a mensaxe. Dependendo dos programs de cifrado instalados pode escoller entre: </para>
<variablelist id="cryptographic-message-formats">
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Calquera</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>O &kmail; empregará un formato que entendan todos os destinatarios da mensaxe. Pódese especificar o formato preferido polos destinatarios no Caderno de Enderezos do KDE.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>OpenPGP interno (obsoleto)</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Este formato é obsoleto. Se emprega este formato, só se asinará e/ou cifrará o texto da mensaxe. <emphasis
>Non se asinarán ou cifrarán as mensaxes</emphasis
>. As mensaxes en HTML non se poden asinar con este formato. Deberá utilizar este formato só se for necesario, &ie; se lles envía mensaxes a usuarios de clientes de correo que non consigan lidar cos formatos máis avanzados.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>PGP/MIME</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Este formato é o sucesor do formato OpenPGP incorporado. Se emprega este formato, asinaranse e/ou cifraranse o texto da mensaxe e todos os anexos (polo menos por omisión). Este é o formato recomendado se usa OpenPGP.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>S/MIME</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Este formato é unha alternativa ao PGP/MIME. Se emprega este formato, asinaranse e/ou cifraranse o texto da mensaxe e todos os anexos (polo menos por omisión). Este formato emprégano sobre todo as empresas.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>S/MIME opaco</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Este formato é unha variante do formato S/MIME. Só se debe empregar de ser necesario.</para
></listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</sect2>
<sect2 id="html-mails">
<title
>Crear mensaxes HTML</title>
<para
>Lembre que as mensaxes HTML se consideran normalmente como incómdas; polo tanto, debe evitar enviar mensaxes en HTML de ser posíbel. En particular, non debería enviar nunca mensaxes en HTML ás listas de correo a non ser que se permitan explicitamente.</para>
<para
>Para poder crear mensaxes en HTML primeiro hai que activar as ferramentas de formato. Para isto active <guimenuitem
>Formato (HTML)</guimenuitem
> no menú <menuchoice
><guimenu
>Opcións</guimenu
></menuchoice
>. Aparecerá unha barra de ferramentas con varias ferramentas para formatar a mensaxe. Coa lista de opcións poderá seleccionar entre o texto normal e seis tipos diferentes de listas (tres listas con símbolos diferentes e tres listas numeradas). Para alén disto, pode seleccionar a familia do tipo de letra, o tamaño da fonte, o estilo da fonte (negrita, cursiva, subliñado) e a cor do texto. Por último, pode seleccionar o aliñamento do texto (á esquerda, centrado ou á dereita). </para>
<para
>A creación de táboas e a incorporación de imaxes non é posíbel de momento.</para>
</sect2>
<sect2 id="attachments">
<title
>Engadir anexos</title>
<para
>Pode anexar ficheiros á mensaxe mediante un dos métodos seguintes:</para>
<itemizedlist>
<listitem>
<para
>Prema a icona <guiicon
>Engadir Ficheiro</guiicon
> (clip de papel) e seleccione o ficheiro que queira engadir;</para>
</listitem>
<listitem>
<para
>Arrastre un ficheiro desde o escritorio ou outro cartafol para a xanela do compositor;</para
>
</listitem>
<listitem>
<para
>Arrastre unha mensaxe desde a lista de mensaxes do &kmail; para a xanela do compositor -- anexarase esa mensaxe;</para>
</listitem>
<listitem>
<para
>Seleccione unha das opcións do menú <menuchoice
><guimenu
>Xuntar</guimenu
></menuchoice
>.</para>
</listitem>
</itemizedlist>
<para
>Unha vez que se engada un ficheiro á mensaxe, este aparecerá na área de anexos do fondo da xanela do compositor. Pode empregar o &RMB; con cada anexo para <guimenuitem
>Ver</guimenuitem
>, <guimenuitem
>Gravar</guimenuitem
> ou <guimenuitem
>Eliminar</guimenuitem
> o anexo.</para>
<para
>Empregue o elemento <guimenuitem
>Propiedades</guimenuitem
> para abrir o diálogo de <guilabel
>Propiedades da Parte da Mensaxe</guilabel
>. O primeiro campo contén o tipo &MIME; do anexo. Igual que co campo <guilabel
>Nome</guilabel
>, deberíase encher automaticamente cun valor axeitado. Ás veces o tipo &MIME; pode estar errado. Nese caso pódese escribir calquer tipo &MIME; ou escoller da lista de tipos &MIME; máis comúns. Tamén pode seleccionar un método de codificación para o ficheiro na lista de opcións de codificación (normalmente os valores por omisión funcionan ben). Seleccione a opción <guilabel
>Suxerir exhibición automática</guilabel
> se lle quere suxerir ao destinatario que o anexo se mostre automaticamente (incorporado). Se isto funciona ou non depende do cliente de correo do destinatario e da súa configuración.</para>
<para
>Tamén pode engadir as chaves públicas á mensaxe mediante as opcións apropiadas do menú <menuchoice
><guimenu
>Xuntar</guimenu
></menuchoice
>. Os anexos de chaves de <application
>PGP</application
> tratanse como anexos de ficheiros.</para>
</sect2>
<sect2 id="checking-the-spelling-of-your-message">
<title
>Correxir a ortografía da mensaxe</title>
<para
>O &kmail; corrixe automaticamente a ortografía da mensaxe (actualmente non funciona no modo HTML) e mostrar as palabras descoñecidas en vermello. Se hai demasiadas palabras descoñecidas, o &kmail; desactiva a comprobación. Para seleccionar a lingua que se verifica seleccione <menuchoice
><guimenu
>Vista</guimenu
><guimenuitem
>Dicionario</guimenuitem
></menuchoice
>. Pode desactivar a corrección ortográfica automática no menú <menuchoice
><guimenu
>Opcións</guimenu
></menuchoice
>.</para>
<para
>Para correxir a ortografía da mensaxe mediante un diálogo seleccione <menuchoice
><guimenu
>Ferramentas</guimenu
><guimenuitem
>Ortografía...</guimenuitem
></menuchoice
>. O &kmail; emprega o <ulink url="/kspell/"
>&sonnet;</ulink
> para correxir a ortografía, que é a interface do &kde; para os correctores <application
>ispell</application
> ou <application
>aspell</application
>. Lembre que primeir ha de configurar o corrector mediante <menuchoice
><guimenu
>Configuración</guimenu
><guimenuitem
>Corrector Ortográfico...</guimenuitem
></menuchoice
>.</para>
</sect2>
</sect1>
<sect1 id="folders">
<title
>Cartafoles de mensaxes</title>
<para
>Os cartafoles de mensaxes utilízanse para organizar as mensaxes de correo. Por omisión, se non ten cartafoles de mensaxes as mensaxes almacénanse no cartafol <filename class="directory"
>$<envar
>KDEHOME</envar
>/share/apps/kmail/</filename
>. Se xa ten cartafoles de mensaxes en <filename class="directory"
>~/Mail</filename
>, serán estes os que se utilicen. A primeira vez que abra o &kmail; crearanse os cartafoles <guilabel
>entrante</guilabel
>, <guilabel
>saída</guilabel
>, <guilabel
>correo enviado</guilabel
>, <guilabel
>lixo</guilabel
> e <guilabel
>borradores</guilabel
>. Cada un destes cartafoles ten unha función especial:</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>entrante:</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>É onde o &kmail; coloca por omisión as mensaxes cando se lle pide que verifique o correo. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>saída:</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>É onde se colocan as mensaxes mentres fican á espera de serern entregadas. Lembre que non debe arrastras e soltar as mensaxes aquí para envialas; utilice a icona <guiicon
>Enviar</guiicon
> da xanela do compositor. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>correo enviado:</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Por omisión, as copias de todas as mensaxes que envíe colócanse aquí.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>lixo:</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Por omisión, todas as mensaxes que bote para o lixo móvense para este cartafol.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>borradores:</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Contén mensaxes que comezou a redixir mais que gravou neste cartafol no canto de as enviar.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<para
>Pode coincidir que os cartafoles predefinidos se axusten ás súas necesidades; co tempo, porén, probabelmente precisará de cartafoles que lle axuden a organizar as mensaxes. Para crear un cartafol novo, seleccione <menuchoice
><guimenu
>Cartafol</guimenu
><guimenuitem
>Novo Cartafol...</guimenuitem
></menuchoice
>: o diálogo <link linkend="folders-properties-window"
>propiedades do cartafol</link
> pediralle a información necesaria. Se precisa mudar a configuración dun cartafol, seleccióneo na área de cartafoles e seleccione <menuchoice
><guimenu
>Cartafol</guimenu
><guimenuitem
>Propiedades</guimenuitem
></menuchoice
>.</para>
<para
>Para mover as mensaxes dun cartafol para outro, seleccione a(s) mensaxe(s) que queira mover e prema a tecla <keycap
>M</keycap
> ou seleccione <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
><guimenuitem
>Mover Para</guimenuitem
></menuchoice
>. Aparecerá unha lista de cartafoles; seleccione o cartafol da lista para o que quere mover os cartafoles. As mensaxes tamén se poden mover arrastrándoas desde a lista de mensaxes para un cartafol da lista de cartafoles.</para>
<para
>Se quere limpar todas as mensaxes dun cartafol escolla <menuchoice
><guimenu
>Cartafol</guimenu
><guimenuitem
>Mover Todas as Mensaxes para o Lixo</guimenuitem
></menuchoice
>.</para>
<sect2 id="folders-properties-window">
<title
>Propiedades do cartafol</title>
<para
>O diálogo de <guilabel
>Propiedades</guilabel
> do cartafol permite mudarlle o nome e mover un cartafol e especificar todas as suas propiedades. Lembre que a maioría das propiedades só están disponíbeis para os seus cartafols e non para os cartafoles predefinidos, como <guilabel
>entrante</guilabel
> &etc;. Os cartafoles predefinidos tampouco se poden mover nen se lles pode mudar no nome.</para>
<sect3 id="folders-properties-general">
<title
>Xeral</title>
<para
>Mude o nome dun cartafol alterando a entrada no campo <guilabel
>Nome:</guilabel
>.</para>
<para
>Pode tornar un cartafol sub-cartafol doutro escollendo un cartafol pai novo empregando a selección <guilabel
>Pertence a</guilabel
>. </para>
<para
>A sección <guilabel
>Iconas do Cartafol</guilabel
> permite escoller iconas diferentes das predefinidas na lista de cartafoles.</para>
<para
>Vexa a sección <link linkend="folders-format"
>Formato dos Cartafoles</link
> para información acerca do <guilabel
>formato mailbox</guilabel
>.</para>
<para
>Coa sección <guilabel
>Identidade</guilabel
> pode definir a identidade por omisión que quere empregar para as mensaxes novas se se selecciona ese cartafol. As respostas ás mensaxes que se lle enviaron directamente irán ainda para o enderezo <quote
>Para</quote
> da mensaxe se se atopa unha identidade apropiada.</para>
<para
>Con <guilabel
>Mostrar Remitente/Destinatario</guilabel
> pódense definir as columnas visíbeis na área de cabeceiras. Isto é útil se usa un cartafol para gravar as mensaxes que envíe.</para>
<para
>Escolla <guilabel
>Ignorar o correo novo neste cartafol</guilabel
> se non quere que se lle informe acerca do correo novo que chegue a este cartafol. Isto é útil, por exemplo, para o cartafol para o que mova todas as mensaxes de lixo detectadas.</para>
<para
>Seleccione <guilabel
>Manter respostas neste cartafol</guilabel
> se quere que as respostas ás mensaxes deste cartafol se almacenen tamén neste cartafol no canto dun cartafol especial de correo enviado.</para>
</sect3>
<sect3 id="folders-properties-expiry">
<title
>Caducidade das mensaxes antigas</title>
<para
>Aquí pode seleccionar o que queire que lles aconteca ás mensaxes vellas deste cartafol. Se activa <guilabel
>Expirar as mensaxes vellas deste cartafol</guilabel
></para>
<warning
><para
>Non se pode restaurar as mensaxes que se eliminen utilizando a caducidade das mensaxes antigas, polo que ha de ter coidado con esta opción.</para
></warning>
</sect3>
<sect3 id="folders-properties-mailinglist">
<title
>Lista de correo</title>
<para
>Se vai utilizar o cartafol para unha lista de correo, debería seleccionar <guilabel
>O cartafol contén unha lista decorreo</guilabel
> para asociar este cartafol coa lista de correo. A continuación ha de premer en <guilabel
>Detectar Automaticamente</guilabel
>. O &kmail; tentará adiviñar información acerca da lista de correo a partir da mensaxe seleccionada nese momento. Se o &kmail; non pode determinar algúns enderezos, vostede poderá engadir a información que falte manualmente. Para facelo, primeiro seleccione o <guilabel
>Tipo de enderezo</guilabel
> para o que quere engadir un enderezo. Pode escoller entre:</para>
<variablelist>
<varlistentry id="folders-properties-mailinglist-post">
<term>
<guilabel
>Publicar na Lista</guilabel>
</term>
<listitem>
<para
>Este enderezo úsase para enviar mensaxes á lista de correo. Este é normalmente un enderezo de correo. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry id="folders-properties-mailinglist-subscribe">
<term>
<guilabel
>Subscribirse á Lista</guilabel>
</term>
<listitem>
<para
>Este enderezo úsase para subscribirse á lsita de correo. Este pode ser un enderezo de correo ou o enderezo dunha páxina web. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry id="folders-properties-mailinglist-unsubscribe">
<term>
<guilabel
>Anular a Subscrición á Lista</guilabel>
</term>
<listitem>
<para
>Este enderezo úsase para anular a subscrición da lista de correo. Este pode ser un enderezo de correo ou o enderezo dunha páxina web. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry id="folders-properties-mailinglist-archive">
<term>
<guilabel
>Arquivos da lista</guilabel>
</term>
<listitem>
<para
>Este é o enderezo do arquivo da lista de correo. Este é normalmente o enderezo dunha páxina web. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry id="folders-properties-mailinglist-help">
<term>
<guilabel
>Axuda da lista</guilabel>
</term>
<listitem>
<para
>Este enderezo úsase para pedir axuda sobre esta lista de correo. Este é normalmente un enderezo de correo. </para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<para
>Despois de seleccionar o <guilabel
>Tipo de enderezo</guilabel
> axeitado, introduza o enderezo de correo ou o enderezo da páxina web e prema <guilabel
>Engadir</guilabel
>. Con <guilabel
>Eliminar</guilabel
> pode eliminar enderezos.</para>
<para
>Se se engadiron todos os enderezos pode executar unha acción, ⪚ ir aos arquivos da lista, seleccionando o <guilabel
>Tipo de enderezo</guilabel
> axeitado e prmendo <guilabel
>Invocar a Acción</guilabel
>. Se existe un enderezo de correo e un enderezo dunha páxina web para a acción desexada, terá que seleccionar a <guilabel
>Acción preferida</guilabel
> antes de prmer <guilabel
>Invocar a Acción</guilabel
>. Seleccione <guilabel
>Kmail;</guilabel
> se quere enviar unha mensaxe ao enderezo de correo e seleccione <guilabel
>Navegador</guilabel
> se quere ir á páxina web.</para>
<para
>Como alternativa a invocar a acción <guilabel
>Publicar na Lista</guilabel
>, pode enviar unha mensaxe nova á lista de correo mediante <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
><guimenuitem
>Nova Mensaxe para a Lista de Correo...</guimenuitem
></menuchoice
> ou premendo co botón <mousebutton
>do medio</mousebutton
> do rato no cartafol na lista de cartafoles.</para>
</sect3>
<sect3 id="folders-properties-acl">
<title
>Pestana de control de acceso (só &imap;)</title>
<para
>Aquí pódense xestionar as listas de control de acceso (&acl;s) dos cartafoles &imap;. </para>
<para
>A &acl; activa nese momento móstrase na lista. Consiste en pares de <guilabel
>Id de usuario</guilabel
> e os <guilabel
>Permisos</guilabel
> concedidos aos usuarios identificados por ese <guilabel
>Id de usuario</guilabel
>. <footnote
><para
>Lembre que un único <guilabel
>Id de usuario</guilabel
> podería referirse a máis dun usuario. Dependendo do servidor de &imap; e da súa configuración, pode haber Ids de usuario que correspondan a grupos de usuarios, usuarios anónimos ou calquera usuario. Consulte o manual do seu servidor de &imap; específico para máis información.</para
></footnote
> As &acl; pódense configurar para cada cartafol. </para>
<note>
<para
>Como en todo o resto, ao usar o <emphasis
>&imap; desligado</emphasis
> terá que sincronizar co servidor para que se transfiran as alteracións ao servidor. </para>
</note>
<para
>As &acl;s de &imap; definen moitos permisos precisos que pode conceder ou denegarlle a outros usuarios. Por claridade, o &kmail; preséntaos como as cinco categorías seguintes das que pode escoller (vexa <xref linkend="table-acl-summary"/> para os detalles se xa coñece as &acl;s do &imap;). </para>
<variablelist>
<varlistentry id="folders-properties-acl-none">
<term>
<guilabel
>Ningún</guilabel>
</term>
<listitem>
<para
>Non lle concede ningún dereito aos usuarios identificados polo <guilabel
>Id de Usuario</guilabel
>. Isto tamén é o predefinido para os usuarios que non se listan explicitamente (ou implicitamente, como grupo) na &acl;. Estes usuarios non verán este cartafol na lista de cartafoles de &imap; que lles presenten os seus clientes de correo. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry id="folders-properties-acl-read">
<term>
<guilabel
>Lectura</guilabel>
</term>
<listitem>
<para
>Concédelles aos usuarios identificados polo <guilabel
>Id de Usuario</guilabel
> permisos de lectura neste cartafol. Isto inclúe tamén a posibilidade de que os seus clientes de correo marquen as mensaxes como lidas e que se garde esta información no servidor. <footnote
> <para
>Cada usuario ten a súa propia lista de correo lido, de maneira que ningunha das mensaxes sen ler aparecerá de repente marcada como lista simplemente porque outra persoa xa a lese. </para>
</footnote>
</para>
<para
>Estes usuarios verán este cartafol na lista de cartafoles de &imap; que lles presenten os seus clientes de correo. </para>
<para
>Use isto para crear un cartafol compartido que outros poidan ler mais non modificar. </para>
<informalexample>
<para
>Se vostede for o editor dun boletín dunha empresa, podería crear un cartafol co propósito de distribuir o boletín, concederlles a todos dereitos de lectura e gravar o boletín neste cartafol no canto de enviárllelo por correo a todos. </para>
</informalexample>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry id="folders-properties-acl-append">
<term>
<guilabel
>Engadir</guilabel>
</term>
<listitem>
<para
>(coñecido tamén como <guilabel
>Publicar</guilabel
>) </para>
<para
>Concédelles aos utilizadores identificados polo <guilabel
>Id de usuario</guilabel
> dereitos de leitura (ver máis arriba) e de publicación neste cartafol. </para>
<para
>Utilice isto para crear un cartafol compartido no que outros poidan ler e publicar mensaxes mais que non poidan modificar doutra maneira. </para>
<informalexample>
<para
>Se quixese crear un foro de discusión para toda a empresa, no canto de empregar un formulario na web ou un servidor de usenet privado da compañía e separado, podería crear un conxunto de cartafoles (un por tema) e concederlles a todos dereitos de lectura e publicación. No canto de publicar nun servidor &nntp; ou de escribir as mensaxes nun formulario web, simplemente escribirían mensaxes de correo e as almacenarían no cartafol que se adecuase ao tema da mensaxe. </para>
</informalexample>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry id="folders-properties-acl-write">
<term>
<guilabel
>Escritura</guilabel>
</term>
<listitem>
<para
>Concédelles aos usuarios identificados polo <guilabel
>Id do usuario</guilabel
> dereitos de lectura, publicación (ver máis arriba) e escrita neste cartafol. </para>
<para
>A dereito a escribir nun cartfol inclúe a eliminación de mensaxes, a creación de sub-cartafoles e o almacenamento doutros atributos para alén de lida/non lida no servidor (⪚ respondida). </para>
<para
>Use isto para crear un cartafol compartido para o que todos (case, vexa <xref linkend="folders-properties-acl-all"/>) teñan os mesmos dereitos. </para>
<informalexample>
<para
>No exemplo de <xref linkend="folders-properties-acl-append"/>, podería asignar permisos de escrita a un grupo de xente que funcionase como moderadores, que poderían eliminar as publicacións que se saísen do tema e crear cartafoles de sub-temas para os cartafoles con grande movemento. </para>
</informalexample>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry id="folders-properties-acl-all">
<term>
<guilabel
>Todos</guilabel>
</term>
<listitem>
<para
>Concédelles aos usuarios identificados polo <guilabel
>Id de usuario</guilabel
> permisos de lectura, publicación, escrita (ver máis arriba), así como dereitos administrativos, &ie; o dereito a modificar a &acl; deste cartafol. </para>
<para
>Este é o conxunto de dereitos por omisión do dono do cartafol. </para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<para
><xref linkend="table-acl-summary"/> resume os dereitos de &imap; de &acl; asociados con cada nivel de permisos. </para>
<table id="table-acl-summary">
<title
>Resumo dos dereitos de &acl; </title>
<tgroup cols="6">
<thead>
<row>
<entry
>dereito de &acl;</entry>
<entry
><xref linkend="folders-properties-acl-none"/></entry>
<entry
><xref linkend="folders-properties-acl-read"/></entry>
<entry
><xref linkend="folders-properties-acl-append"/></entry>
<entry
><xref linkend="folders-properties-acl-write"/></entry>
<entry
><xref linkend="folders-properties-acl-all"/></entry>
</row>
</thead>
<!--tfoot/-->
<tbody>
<row>
<entry
>Procura</entry>
<entry
></entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
</row>
<row>
<entry
>Lectura</entry>
<entry
></entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
</row>
<row>
<entry
>Gravar Visto</entry>
<entry
></entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
</row>
<row>
<entry
>Inserir</entry>
<entry
></entry>
<entry
></entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
</row>
<row>
<entry
>Publicar</entry>
<entry
></entry>
<entry
></entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
</row>
<row>
<entry
>Bandeiras de Escrita</entry>
<entry
></entry>
<entry
></entry>
<entry
></entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
</row>
<row>
<entry
>Creasr</entry>
<entry
></entry>
<entry
></entry>
<entry
></entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
</row>
<row>
<entry
>Eliminar</entry>
<entry
></entry>
<entry
></entry>
<entry
></entry>
<entry
>x</entry>
<entry
>x</entry>
</row>
<row>
<entry
>Administrar</entry>
<entry
></entry>
<entry
></entry>
<entry
></entry>
<entry
></entry>
<entry
>x</entry>
</row>
</tbody>
</tgroup>
</table>
</sect3>
</sect2>
<sect2 id="folders-format">
<title
>Formato de Cartafol</title>
<para
>Un cartafol de mensaxes pode estar nos formatos <guilabel
>mbox</guilabel
> ou <guilabel
>maildir</guilabel
>. O <guilabel
>mbox</guilabel
> grava todas as mensaxes dun cartafol nun ficheiro, mentres que o <guilabel
>maildir</guilabel
> grava cada mensaxe no seu propio ficheiro. Considérase que o <guilabel
>maildir</guilabel
>, que é o formato por omisión, é máis robusto, mais pode ser máis lento nalgúns sistemas de ficheiros. Se non ten a certeza, escolla <guilabel
>maildir</guilabel
>.</para>
<para
>Lembre que actualmente non existe a posibilidade en &kmail; de converter automaticamente entre os dous formatos, mais que vostede pode simplemente mover todas as mensaxes desde un cartafol <guilabel
>mbox</guilabel
> antigo para un cartafol <guilabel
>maildir</guilabel
> novo ou viceversa.</para>
</sect2>
</sect1>
<sect1 id="filters">
<title
>Filtros de mensaxes</title>
<anchor id="filters-id"/>
<para
>Cando leve usado o &kmail; durante un tempo pode que atope que ten problemas para clasificar as mensaxes novas da súa caixa de entrada cando chegan. Os filtros permiten realizar automaticamente certas accións sobre as mensaxes recibidas e realizar automaticamente accións sobre as mensaxes seleccionadas dun cartafol.</para>
<para
>Lembre que os filtros que se describen nesta sección aplícanse <emphasis
>após</emphasis
> a recepción das mensaxes da conta -- se quere filtras as mensaxes no servidor, vexa <link linkend="popfilters"
>Filtros de transferencia</link
>.</para>
<para
>Os filtros consisten en: criterios de filtrado, cuxas regras se empregan como criterio para determinar se este filtro o hai que aplicar a unha mensaxe dada, e unha lista de accións de filtrado, que describen o que hai que facer coa mensaxe se coincide o padrón de procura. Lea máis acerca dos criterios de filtrado e das accións de filtrado nas subseccións seguintes.</para>
<note
><para
>Os filtros considéranse un a seguir aos outros, comezando polo primeiro filtro da lista. O primeiro cuxo padrón coincida coa mensaxe dada, execútase; pode pedir que tamén se apliquen os filtros restantes, mais por omisión o procesamente detense cando coincide o primeiro filtro. </para
></note>
<para
>Normalmente, os filtros úsanse sobre as mensaxes recibidas, mais tamén se poden aplicar ás mensaxes enviadas ou a unha mensaxe arbitraria ou grupo de mensaxes. Para filtrar as mensaxes selectivamente, seleccione as mensaxes que queira filtrar na lista de mensaxes e escriba <keycombo action="simul"
>&Ctrl;<keycap
>J</keycap
></keycombo
> ou seleccione <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
><guimenuitem
>Aplicar Filtros</guimenuitem
></menuchoice
>: isto aplicaralles a esas mensaxes todos os filtros que se marcasen para o filtrado manual no <link linkend="filter-dialog"
>diálogo de filtros</link
>.</para>
<sect2 id="filter-quick">
<title
>Creación rápida de filtros</title>
<para
>Existen dous métodos para crear un filtro; o método rápido é empregar <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
><guimenuitem
>Crear Filtro</guimenuitem
></menuchoice
>: isto invoca o diálogo de filtros e presenta un filtro novo que ten predefinidas a primeira regra do padrón de procura e a primeira acción (como <guilabel
>Mover para Cartafol</guilabel
>). Na maioría dos casos o único que hai que facer é seleccionar o cartafol ao que quere que se mova a mensaxe; mais o filtro pódese modificar como se queira.</para>
<para
>Ao crear un filtro sobre as mensaxes dunha lista de correo este método tentará a fondo atopar un criterio que identifique as mensaxes desa lista de maneira única; se o consegue, o nome da lista preséntase na entrada de menú <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
><guisubmenu
>Crear Filtro</guisubmenu
> <guimenuitem
>Filtrar na Lista de Correo...</guimenuitem
></menuchoice
>.</para>
<para
>O segundo método consiste en crear manualmente un filtro desde cero invocando o diálogo de filtros mediante <menuchoice
><guimenu
>Configuración</guimenu
><guimenuitem
>Configurar Filtros...</guimenuitem
></menuchoice
>. O diálogo de filtros descríbese en detalle na seguinte subsección.</para>
</sect2>
<sect2 id="filter-dialog">
<title
>O diálogo de filtros</title>
<anchor id="filter-dialog-id"/>
<para
>Este diálogo permite xestionar e modificar a lista de filtros.</para>
<para
>Pode acceder a el mediante <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
><guisubmenu
>Crear Filtro</guisubmenu
></menuchoice
> ou <menuchoice
><guimenu
>Configuración</guimenu
><guimenuitem
>Configurar Filtros...</guimenuitem
></menuchoice
>.</para>
<para
>O diálogo divídese en catro seccións principais:</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Filtros Disponíbeis</guilabel
></term>
<listitem
><para
>Este grupo contén a lista de filtros e algúns botóns de acción para modificar os filtros, nomeadamente: crear filtros novos, subilos ou baixalos na lista, eliminalos ou mudarlles o nome. Se selecciona un filtro da lista, as súas propiedades aparecen na metade da dereita do diálogo.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Criterios de filtrado</guilabel
></term
> <listitem
><para
>Neste grupo pódese modificar o padrón que as mensaxes deberán obedecer para que se lles aplique o filtro. Pode seleccionar aquí se o resto das regras definidas tamén debe coincidir ou se abonda cunha calquera delas. Vexa <link linkend="filter-criteria"
>Padróns de procura</link
> máis abaixo para unha descrición detallada de cada tipo de regra de procura.</para>
<para
>Pode premer <guibutton
>Máis</guibutton
> para engadir unha regra extra (inicialmente en branco) se quere definir padróns máis complexos e en <guibutton
>Menos</guibutton
> para eliminar a última regra. <guibutton
>Limpar</guibutton
> apaga o padrón, &ie; elimina da pantalla todas as regras, excepto dúas, e inicializa esas dúas.</para>
<para
>Non se avalían as regras non válidas ou baleiras.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Accións de filtrado</guilabel
></term
> <listitem
><para
>Neste grupo pode modificar a lista de accións que se lles aplican a todas as mensaxes que correspondan cos criterios de filtrado definidos. Vexa <link linkend="filter-action"
>Accións de filtrado</link
> máis abaixo para unha descrición detallada de cada tipo de acción.</para>
<para
>Pode calcar en <guibutton
>Máis</guibutton
> para crear unha acción nova en branco (se quere definir máis dunha acción) e en <guibutton
>Menos</guibutton
> para eliminar a última acción. <guibutton
>Limpar</guibutton
> apaga a lista, &ie; elimina todas as accións, excepto unha, e inicializa esta.</para>
<para
>Non se executan as accións non válidas ou baleiras.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Opcións avanzadas</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Neste grupo pode definir algunhas opcións avanzadas para os filtros que permiten refinar o filtrado.</para>
<para
>Empregando a primeira fila de opcións, pode alterar cando quere que se aplique o filtro: a opción <guilabel
>ás mensaxes entrantes</guilabel
> significa que o filtro se aplica ás mensaxes cando se reciben (&ie; con <guiicon
>Comprobar Correo</guiicon
>); a opción <guilabel
>ás mensaxes enviadas</guilabel
> significa que o filtro se aplica ás mensaxes cando as envía e <guilabel
>no filtrado manual</guilabel
> controla se se aplica este filtro cando se seleciona especificamente o filtrado (&ie; mediante <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
><guimenuitem
>Aplicar Filtros</guimenuitem
></menuchoice
>).</para>
<para
>A opción <guilabel
>Se este filtro concorda, parar o procesamento aquí</guilabel
> da segunda fila controla se se aplican os filtros a seguir do actual cando o filtro actual coincide.</para>
<para
>Se a opción <guilabel
>Engadir este filtro ao menú Aplicar Filtro</guilabel
> da terceira fila está seleccionada, este filtro insserirase no sub-menú <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
> <guimenuitem
>Aplicar Filtro</guimenuitem
></menuchoice
>. Entón poderase aplicar este filtro a unha mensaxe. Outro xeito de aplicar os filtros é empregar a opción do menú <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
><guimenuitem
>Aplicar Filtros</guimenuitem
></menuchoice
>, que aplica <emphasis
>todos</emphasis
> os filtros - un após o outro até que se usen todos ou un dos filtros que coincida ten <guilabel
>Se o filtro concorda, parar o procesamento aquí</guilabel
>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<note
><para
>Os filtros reciben automaticamente un nome a non ser que vostede o altere explicitamente co botón <guibutton
>Renomear...</guibutton
> O diálogo asume que debería continuar a dar nomes automáticos ao filtro desde que o nome do filtro comece por <quote
><</quote
>. </para
></note>
<note>
<para
>Se aplica alteracións aos filtros mediante <guibutton
>Aceptar</guibutton
> ou <guibutton
>Aplicar</guibutton
>, só se copian realmente os filtros válidos ao xestor interno de filtros.</para>
<para
>Da mesma forma, as regras e accións baleiras elimínanse do padrón e da lista de accións respectivamente antes de gravar o filtro.</para>
</note>
</sect2>
<sect2 id="filter-criteria">
<title
>Padróns de procura</title>
<para
>O uso máis frecuente dos filtros é para filtrar o remitente das mensaxes; isto pódese facer escollendo <guilabel
>De</guilabel
>. Unha boa escollar para unha lista de correo sería <guilabel
><destinatarios></guilabel
>, mais existen outros criterios que podería procurar un filtro (lembre que todos os padróns se interpretan sen distinguir maiúsculas de minúsculas):</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
><guilabel
><mensaxe></guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Procura na mensaxe enteira (&ie; cabeceiras, corpo e anexos, de telos);</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
><corpo></guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Procura no corpo da mensaxe (&ie; a mensaxe completa excepto as cabeceiras);</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
><calquera cabeceira></guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Procura nas cabeceiras da mensaxe;</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
><destinatarios></guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Procura nos campos <quote
>To</quote
> e <quote
>CC</quote
> da mensaxe;</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
><tamaño en bytes></guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Define os límites inferior ou superior do tamaño da mensaxe;</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
><idade en días></guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Define os límites inferior ou superior da idade da mensaxe;</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
><estado></guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Define restricións no estado da mensaxe;</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
>Calquera outro nome</term>
<listitem>
<para
>Procura no campo da cabeceira que se identifica con ese nome.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<para
>A lista de regras posíbeis depende do que se seleccionase na primeira lista de opcións. As regras disponíbeis son:</para>
<informaltable>
<tgroup cols="3">
<thead>
<row>
<entry
>Regra</entry>
<entry
>Disponíbel para</entry>
<entry
>Descrición</entry>
</row>
</thead>
<tbody>
<row>
<entry
><guilabel
>contén</guilabel
>/<guilabel
>non contén</guilabel
></entry>
<entry
>todos os elementos de procura textuais</entry>
<entry
>Corresponde se o elemento procurado contén (ou non contén) o texto dado.</entry>
</row>
<row>
<entry
><guilabel
>é igual a</guilabel
>/<guilabel
>non é igual a</guilabel
></entry>
<entry
>a maioría dos elementos de procura textual</entry>
<entry
>Coincide se o elemento que se procura é igual a (ou non é igual a) o texto dado.</entry>
</row>
<row>
<entry
><guilabel
>coincide coa expresión regular</guilabel
>/<guilabel
>non coincide coa expresión regular</guilabel
></entry>
<entry
>todos os elementos de procura textuais</entry>
<entry
>Coincide se unha parte do elemento que se procura corresponde coa expresión regular (ou non corresponde). Se o editor de expresións regulares está instalado, pódese modificar a expresión regular calcando no botón <guilabel
>Editar...</guilabel
>.</entry>
</row>
<row>
<entry
><guilabel
>ten anexos</guilabel
>/<guilabel
>non ten anexos</guilabel
></entry>
<entry
><guilabel
><mensaxe></guilabel
></entry>
<entry
>Coincide se a mensaxe ten anexos (ou non ten anexos).</entry>
</row>
<row>
<entry
><guilabel
>está no caderno de enderezos</guilabel
>/<guilabel
>non está no caderno de enderezos</guilabel
></entry>
<entry
>a maioría dos elementos de procura textual</entry>
<entry
>Coincide se o elemento que se procura contén un enderezo que estea no seu caderno de enderezos (ou se os elementos procurados conteñen só enderezos descoñecidos). Por suposto, esta regra só ten sentido en campos de enderezo como De ou <guilabel
><destinatarios></guilabel
>.</entry>
</row>
<row>
<entry
><guilabel
>está na categoría</guilabel
>/<guilabel
>non está na categoría</guilabel
></entry>
<entry
>a maioría dos elementos de procura textual</entry>
<entry
>Coincide se o elemento que se procura contén un enderezo que estea na categoría especificada no seu caderno de enderezos (ou se o elemento que se procura non contén un enderezo que estea na categoría especifica). De novo, esta regra só ten sentido nos campos de enderezo.</entry>
</row>
<row>
<entry
><guilabel
>é igual a</guilabel
>/<guilabel
>non é igual a</guilabel
></entry>
<entry
>elementos de procura numérica</entry>
<entry
>Coincide se o valor do elemento que se procura é igual (ou non é igual a) o valor especificado.</entry>
</row>
<row>
<entry
><guilabel
>é menor que</guilabel
></entry>
<entry
>elementos de procura numérica</entry>
<entry
>Coincide se o valor do elemento que se procura é menor que o valor indicado.</entry>
</row>
<row>
<entry
><guilabel
>é maior que</guilabel
></entry>
<entry
>elementos de procura numérica</entry>
<entry
>Coincide se o valor do elemento que se procura é menor que o valor indicado.</entry>
</row>
<row>
<entry
><guilabel
>é menor que ou igual a</guilabel
></entry>
<entry
>elementos de procura numérica</entry>
<entry
>Coincide se o valor do elemento que se procura é menor que ou igual ao valor indicado.</entry>
</row>
<row>
<entry
><guilabel
>é maior que ou igual a</guilabel
></entry>
<entry
>elementos de procura numérica</entry>
<entry
>Coincide se o valor do elemento que se procura é maior que ou igual ao valor indicado.</entry>
</row>
<row>
<entry
><guilabel
>é</guilabel
>/<guilabel
>non é</guilabel
></entry>
<entry
><guilabel
><estado></guilabel
></entry>
<entry
>Coincide se a mensaxe ten (ou non ten) o estado especificado.</entry>
</row>
</tbody>
</tgroup>
</informaltable>
</sect2>
<sect2 id="filter-action">
<title
>Acción de filtrado</title>
<para
>O uso máis frecuente dos filtros é clasificar as mensaxes recibidas en determinados cartafoles; isto pódese facer escollendo <guilabel
>Mover para o Cartafol</guilabel
>. Velaquí unha lista de todas as accións posíbeis:</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Mover para o Cartafol</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Isto envía a mensaxe para outro cartafol, retirándoo do cartafol actual de ser preciso; actualmente non se poden empregar os cartafoles de &imap; como destino.</para>
<!-- fixme: still correct? -->
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Copiar para o Cartafol</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Isto copia a mensaxe para outro cartafol.</para>
<note
><para
>Actualmente non se poden empregar os cartafoles de &imap; como destino.</para
></note>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Establecer Identidade Como</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Isto configura a identidade que se utilizará nas respostas a esta mensaxe.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Marcar Como</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Isto permítelle marcar a mensaxe como lida ou importante (con bandeira), mais tamén como reencamiñada, respostada, &etc;.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Enviar MDN Falso</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Isto envíalle unha notificación de entrega de mensaxe falsa (&ie; unha confirmación de lectura) ao remitente da mensaxe.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Consignar Transporte A</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Isto configura o método de transporte (⪚ <acronym
>SMTP</acronym
>) que quere empregar cando resposte á mensaxe.</para>
</listitem>
</varlistentry
>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Estabelecer Respostar-A A</guilabel
></term>
<listitem
><para
>Isto modifica o campo <guilabel
>Respostar-A</guilabel
> da mensaxe. Isto pode ser útil para as listas de correo que definan automaticamente un campo Reply-To que non lle agrade.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Reenviar A</guilabel
></term>
<listitem
><para
>Isto reencamiña a mensaxe incorporada (&ie; como se seleccionase <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
><guimenuitem
>Redirixir</guimenuitem
><guimenuitem
>Incorporada...</guimenuitem
></menuchoice
>) a outro enderezo de correo.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Redireccionar A</guilabel
></term>
<listitem
><para
>Isto redirecciona a mensaxe, tal cal, para outro enderezo de correo.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Confirmar Entrega</guilabel
></term>
<listitem
><para
>Tenta devolverlle unha mensaxe ao remitente que indique a entrega con éxito da súa mensaxe se o remitente o pediu.</para
> <para
>Esta acción permite seleccionar quen recibe as confirmacións de entrega do seu correo. Ainda que se pode activar globalmente o envío de confirmacións de entrega no diálogo <guilabel
>Configurar &kmail;...</guilabel
> (páxina <link linkend="configure-security"
><guilabel
>Seguranza</guilabel
></link
>), recomendamos que non se lle envíen a todo o mundo, xa que isto fai que, por exemplo, o seguimento das mensaxes de lixo lle resulte doado a quen as envíe.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Executar Comando</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Isto executa un programa mais non modifica a mensaxe. Indique a localización completa do programa que queira executar; o &kmail; bloquearase até que se execute o programa. Se non quere que o &kmail; se bloquee, engádalle "&" ao programa. Pode alimentar o programa coas partes da mensaxe: <symbol
>%0</symbol
>, <symbol
>%1</symbol
>, &etc; corresponden aos ficheiros que representan as partes da mensaxe; para as mensaxes normais, <symbol
>0%</symbol
> é o texto, <symbol
>%1</symbol
> o primeiro anexo e así. Para alén disto, a mensaxe completa se envía á entrada estándar do programa e substitúese cada aparición de <symbol
>%{foo}</symbol
> polo contido da cabeceira foo.</para>
<!-- fixme: still correct? -->
<warning
><para
>De momento isto só funciona se a mensaxe ten <emphasis
>polo menos un</emphasis
> anexo. Non, nen sequer <symbol
>%0</symbol
> funciona no caso xeral!</para
></warning>
<tip
><para
>Aquí pódense introducir comandos arbitrariamente complexos, dado que o &kmail; emprega unha sub-consola para executar a liña de comandos; en consecuencia, mesmo este comando funcionará (dentro dos seus límites): <userinput
><command
>uudecode</command
> <option
>-o</option
> <parameter
>$(mktemp kmail-uudecoded.XXXXXX)</parameter
> && <command
>echo</command
> <parameter
>$'\a'</parameter
></userinput
></para
></tip>
<!-- fixme: is this uudecode tip useless now?? -->
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Por Tubería</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Isto pásalle a mensaxe a un programa: se o programa devolve un resultado, a mensaxe enteira (incluídas as cabeceiras) será substituída por este resultado; se o programa non devolve ningún resultado ou se sae cun código de resultado distinto do 0 (o que indica que se produciu un erro), a mensaxe non se alterará. Indique a localización completa do programa. Realízanse as mesas substitucións na liña de comandos (<symbol
>%n</symbol
>, <symbol
>%{foo}</symbol
> que con <guilabel
>executar un comando</guilabel
>.</para>
<warning
><para
>Teña coidado con esta acción, dado que pode barallar facilmente as mensaxes se o programa do filtro devolve lixo ou liñas extra.</para
></warning>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Eliminar Cabeceira</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Elimina da mensaxe todos os cambos de cabeceira que teñan o nome dado. Isto resulta útil principalmente para eliminar cabeceiras <quote
>Reply-To:</quote
> defectuosas.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Engadir Cabeceira</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>De non existir xa este campo, engadirase á mensaxe un campo de cabeceira novo co nome e valor dados; de existir xa un campo de cabeceira con ese nome, sobreescríbese co valor dado; de existiren xa varias cabeceiras co nome dado (⪚ cabecieras <quote
>Received:</quote
>), sobreescríbese unha delas arbitrariamente e as outras fican inalteradas -- esta é unha limitación coñecida. Pode que teña que combinar este filtro con <guilabel
>eliminar cabeceiras</guilabel
> para asegurarse de que na mensaxe non hai máis cabeceiras con ese nome.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Reescribir Cabeceira</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Procura no campo de cabeceira dado, modifica o contido e escríbeo de novo. A cadea de procura interprétase sempre como unha expresión regular que distingue as maiúsculas das minúsculas. A cadea de substitución insírese literalmente excepto as aparicións de <userinput
>\n</userinput
>, <userinput
>$n</userinput
> e <userinput
>${nn}</userinput
>, onde <userinput
>n</userinput
> é un número positivo (un único díxito, excepto a terceira forma) ou <userinput
>0</userinput
>. Estes formatos interprétanse como referencias anteriores a sub-cadeas delimitadas entre parénteses na cadea de procura.</para
><para
>Tamén se aplican aquí restricións anáogas ás de <guilabel
>engadir cabeceira</guilabel
>.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Reproducir Son</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Toca o son indicado.</para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</sect2>
<sect2 id="filter-examples">
<title
>Exemplos de filtros</title>
<para
>De momento, o &kmail; non resalta ou marca as mensaxes que teñan unha cabeceira <replaceable
>Priority:</replaceable
> extra. Se quere marcar todas as mensaxes <quote
>urxentes</quote
> como <emphasis
>importantes</emphasis
>, podo usar un filtro:</para>
<procedure>
<title
>Marcar as mensaxes urxentes como <emphasis
>importantes</emphasis
></title>
<step>
<para
>Abra o diálogo <menuchoice
><guimenu
>Configuración</guimenu
><guimenuitem
>Configurar Filtros...</guimenuitem
></menuchoice
> e prema a icona <guiicon
>Novo</guiicon
> na lista de <guilabel
>Filtros disponíbeis</guilabel
>.</para>
</step>
<step>
<para
>Na área <guilabel
>Criterios do Filtro</guilabel
>, escriba <userinput
>Priority</userinput
> no campo de testo da primeira lista de opcións e escriba <userinput
>urgent</userinput
> no campo de texto da segunda lista de opcións.</para>
<para
>Así, o filtro fará que coincidan todas as mensaxes que conteñan un campo de cabeceira <quote
>Priority: urgent</quote
></para>
</step>
<step>
<para
>Pase á área <guilabel
>Accións do Filtro</guilabel
>. Seleccione <guilabel
>Marcar Como</guilabel
> da primeira lista de opcións. Á dereita aparece unha nova lista de opcións que contén unha lista de marcas. Seleccione <guilabel
>Importante</guilabel
> da lista de opcións.</para>
</step>
<step>
<para
>Dado que quere que este filtro <emphasis
>non</emphasis
> evite que se apliquen outras regras de filtrado, <emphasis
>retire</emphasis
> con coidado a opción <guilabel
>Se este filtro coincide, parar o procesamento aquí</guilabel
>.</para>
</step>
<step>
<para
>Calque en <guibutton
>Aceptar</guibutton
> e xa está.</para>
<para
>Lembre mover a entrada do filtro <quote
>Priority: urgent</quote
> para a parte superior da lista de <guilabel
>Filtros Disponíbeis</guilabel
> cada vez que engada outro filtro para que o filtro ininterrumpto se aplique sempre en primeiro lugar.</para>
</step>
</procedure>
<para
>Se estou subscribo á Lista do &kde; (xeral), podo crear un cartafol para a lista (chamareino <replaceable
>KDE-Xeral</replaceable
>) e empregar un filtro que transfire automaticamente as mensaxes novas desde a caixa de entrada para o cartafol <replaceable
>KDE-Xeral</replaceable
> se son da Lista do &kde;. Velaquí como se crea este filtro:</para>
<procedure>
<title
>Filtrar unha lista de correo</title>
<step>
<para
>Tente se con <menuchoice
><guimenu
>Mensaxe</guimenu
><guisubmenu
>Crear filtro</guisubmenu
><guimenuitem
>Filtrar na Lista de Correo...</guimenuitem
></menuchoice
> se pode identificar a lista de correo (o nome da lista debería aparecer no elemento do menú); neste caso, funciona e aparéceme un filtro que ten configurado <quote
>List-Id<guilabel
>contén</guilabel
> <kde.kde.org></quote
>. Seleccione o cartafol de destino que queira do menú despregábel no grupo <guilabel
>Acción do Filtro</guilabel
> e xa está.</para>
<para
>Se non funciona, pense nunha forma única de identificar as mensaxes que queira filtrar. A propiedade (case) única das mensaxes da Lista de &kde; é que sempre conteñen <quote
>kde@kde.org</quote
> nos campos <guilabel
>To:</guilabel
> ou <guilabel
>CC:</guilabel
>. É case único porque isto falla nas mensaxes con publicacións cruzadas.</para>
</step>
<step>
<para
>Seleccione <menuchoice
><guimenu
>Configuración</guimenu
><guimenuitem
>Configurar Filtros...</guimenuitem
></menuchoice
>.</para>
</step>
<step>
<para
>Calque no botón <guibutton
>Novo</guibutton
> para crear un filtro baleiro. Aparece como <guilabel
><descoñecido></guilabel
>.</para>
</step>
<step>
<para
>Na área de <guilabel
>Criterios de Filtrado</guilabel
>, selecione <guilabel
><destinatarios></guilabel
> da primeira lista de opcións, <guilabel
>contén</guilabel
> da segunda lista de opcións e escriba <userinput
>kde@kde.org</userinput
> no campo de texto.</para>
</step>
<step>
<para
>Pase para a sección <guilabel
>Accións de Filtrado</guilabel
>. Seleccione <guilabel
>arquivar no cartafol</guilabel
> da primeira lista. Aparece unha nova lista que contén unha listaxe de cartafoles. Seleccione o cartafol ao que quere que se transfiran as mensaxes que se seleccionen. Para este exemplo seleccionaría <guilabel
>KDE-Xeral</guilabel
> da lista de opcións.</para>
</step>
</procedure>
<para
>Pode que precise de criterios máis potentes para filtrar axeitadamente as súas mensaxes; por exemplo, pode que só queira filtras as mensaxes da Lista de &kde; escritas polo seu amigo <replaceable
>Fran Leiro<fl@algures.com></replaceable
>. Aquí é onde intervén o resto da sección de criterios de coincidencia:</para>
<procedure>
<title
>Extender o filtro</title>
<step>
<para
>Abra a xanela <guilabel
>Configurar Filtros...</guilabel
> e seleccione o filtro que vén de crear.</para>
</step>
<step>
<para
>Dado que quere filtrar todas as mensaxes que teñen <replaceable
>kde@kde.org</replaceable
> nos campos <guilabel
>To:</guilabel
> or <guilabel
>CC:</guilabel
> <emphasis
>e</emphasis
> que proveñen de Fran, seleccione a opción <guibutton
>Atopar todo o seguinte</guibutton
>.</para>
</step>
<step>
<para
>A continuación, vaia á segunda regra de procura e seleccione o seguinte dos menús de opcións: <guilabel
>De</guilabel
>, <guilabel
>contén</guilabel
>. De seguida, escriba <userinput
>fl@algures.com</userinput
> no campo de texto.</para>
</step>
</procedure>
<para
>Agora ten un filtro que transfire todas as mensaxes da Lista de &kde; que proveñen de <userinput
>fl@algures.com</userinput
>.</para>
<!-- fixme: trigger with ctrl-j or whenever new mail arrives (unless
<guilabel
>Advanced Options</guilabel
> are changed. -->
</sect2>
<sect2 id="filter-optimization">
<title
>Optimización dos filtros</title>
<para
>É importante saber que, por exemplo, a orde dos filtros inflúe na velocidade do proceso de filtrado. Velaquí algunhas ideas que poden axudar a mellorar o filtrado: </para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
>Pare o procesamento do filtro o máis cedo posíbel:</term>
<listitem>
<para
>Se sabe que un filtro finalmente procesa unha determinada clase de mensasxes, asegúrese de seleccionar a opción <guilabel
>Se este filtro concorda, parar o procesamento aquí</guilabel
> do filtro. Isto evitará que se avalíen as regras de filtrado dos filtros postseriores (vexa as opcións avanzadas do <link linkend="filter-dialog-id"
>diálogo de filtros</link
>).</para>
<para
>Un exemplo é filtrar mensaxes de listas de correo mediante a cabeceira List-id en cartafoles separados. Se resulta que unha mensaxe vén da lista A significa que pode comrpobar o seginte filtro para as mensaxes da lista B. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
>Considere os custos da avaliación das regras de filtrado:</term>
<listitem>
<para
>O tempo necesario para avaliar un filtro depende de como se construíse a regra. En particular, procurar por unha sub-cadea mediante a operación <guilabel
>contén</guilabel
> é máis rápido que unha correspondencia de padróns mediante a operación <guilabel
>coincide coa expresión regular</guilabel
>. </para>
<para
>Outra dependencia é a cantidade de datos que se empregue para a avaliación dunha regra de filtrado. Se a regra se basea nunha cabeceira de mensaxe, a avaliación debería normalmente ser moito máis rápida que a avaliación dunha regra baseada na mensaxe completa. </para>
<para
>Debería tentar manter as regras de filtrado o máis sinxelas posíbel. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
>Verifique a orde dos filtros:</term>
<listitem>
<para
>Cada unha das diferentes accións de filtrado ten unha complexidade distinta. As accións de filtrado máis caras son <guilabel
>por tubería</guilabel
> e <guilabel
>executar comando</guilabel
> porque as dúas precisan que se executen programas externos. Se coloca os filtros que conteñan estas accións de filtrado por detrás doutros filtros pode reducir o número de veces que son necesarias accións complexas, se a lóxica do filtro o permite.</para
>
<para
>Un exemplo é filtrar mensaxes dunha lista de correo e detectar mensaxes de lixo. Para a detección do lixo normalmente usará unha ferramenta externa mediante unha acción <guilabel
>por tubería</guilabel
>. O filtrado das mensaxes das listas de correo faise mediante o cabeceiro List-Id. Se non quere verificar as mensaxes da lista de correo por se tamén teñen lixo, é mellor empregar o filtro para as mensaxes da lista de correo antes de filtrar para a detección do lixo. Desta forma pode evitar a verificación, cara e lenta, do lixo en todas as mensaxes identificadas como pertencentes á lista. </para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</sect2>
<sect2 id="filter-logging">
<title
>Rexistro de filtros</title>
<para
>Se quere verificar que os filtros funcionan como pretendía, pode abrir un visualizador do rexistro de filtros mediante <menuchoice
><guimenu
>Ferramentas</guimenu
> <guimenuitem
>Visor do Rexistros dos Filtros...</guimenuitem
></menuchoice
>. </para>
<para
>No visualizador pódese configurar o rexistro do procesamento dos filtros. Pode controlar o nivel de detalle do rexistro, limpar o rexistro ou gravalo nun ficheiro. Este rexistro pode fornecer información valiosa se precisa depurar o procesamento de filtrado. </para>
</sect2>
</sect1>
<!-- dnaber update 2004-02-22 -->
<sect1 id="popfilters">
<title
>Filtros de transferencia</title>
<para
>Pódense empregar os filtros de transferencia para filtrar correo dun servidor de POP <emphasis
>antes</emphasis
> de que se transfiran de todo; pódeos empregar para evitar que o &kmail; transfira mensaxes enormes e así aforrar tempo.</para>
<para
>Pode activar o filtrado da transferencia no diálogo de configuración da conta de POP na opción <guilabel
>Filtrar mensaxes se son maiores de</guilabel
>; unha vez feito isto, pode indicar un tamaño que se empregue como limiar: as mensaxes que excedan deste tamaño comprobaranse coas regras de filtrado que defina -- se non coincide ningunha regra de filtrado mostraranse nun diálogo de confirmación e poderá decidir o que facer con elas. O tamaño por omisión do filtrado é 50.000 bytes; este é un bon valor dado que a sobrecarga se mantén nun valor mínimo -- cada mensaxe que examina o filtro ocasiona tráfico adicional porque a cabeceira da mensaxe se transfire dúas veces. A acción por omisión é <guilabel
>Correo transferido</guilabel
> para evitar a perda de mensaxes.</para>
<warning
><para
>Teña coidado coa opción <guilabel
>Eliminar correo do servidor</guilabel
> porque, unha vez que se elimine unha mensaxe do servidor non hai maneira de a recuperar.</para
></warning>
<para
>Cun conxunto bon de regras de filtrado é posíbel que todas as mensaxes que excedan o limiar se marquen automaticamente &ie; transferidas, mantidas no servidor ou eliminadas) e non lle molestará máis o diálogo de confirmación. Teña coidado, porén, dado que unha vez que unha mensaxe coincida cunha regra de filtrado, non ten garantía de que poida alterar a acción antes de que se execute: o diálogo de confirmación <emphasis
>só</emphasis
> aparecerá se fica unha mensaxe que non corresponda a unha regra de filtrado.</para>
<sect2 id="popfilters-dialog">
<title
>O diálogo <guilabel
>Configurar Filtro de POP</guilabel
></title>
<para
>A adición de regras de filtrado funciona de xeito semellante ao dos <link linkend="filters"
>filtros de mensaxes</link
>. No lado esquerdo pode xestionar os filtros existentes. Empregue o botón <guiicon
>Novo</guiicon
> para engadir un filtro. No lado esquerdo pode configurar as condicións que o filtro actual deberá impor. Con <guilabel
>Accións de Filtrado</guilabel
> especifica o que lle acontecerá a unha mensaxe que coincida con esta regra. As opcións disponíbeis son: </para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Transferir o correo</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Transferirá as mensaxes que correspondan co filtro, e igualmente calquer outra mensaxe que non exceda o tamaño límite.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Transferir o correo máis tarde</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Marcará as mensaxes para transferilas máis tarde. Isto significa que as mensaxes atopadas ficarán no servidor de POP até que opte por transferilas mudando a acción manualmente.</para
></listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Eliminar correo do servidor</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Eliminará a mensaxe do servidor e non a transferirá. Unha vez que elimine unha mensaxe do servidor <emphasis
>non</emphasis
> hai xeito de desfacelo. Teña coidado, dado que as regras poderíanse aplicar tamén a mensaxes que si que queira.</para
></listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<para
>A opción <guilabel
>Mostrar sempre as mensaxes "Transferir Máis Tarde" atopadas no diálogo de confirmación</guilabel
> fará aparecer o diálogo de confirmación durante a comprobación do correo se ao menos unha mensaxe ten a marca <guilabel
>Transferir Máis Tarde</guilabel
> - mesmo se todas as mensaxes cuxo tamaño exceda o límite correspondensen a unha regra. Esta opción resulta útil no caso de haber mensaxes que correspondan a unha regra e teñan a marca <guilabel
>Transferir Máis Tarde</guilabel
> mais vostede non reciba ningunha mensaxe de que execeden o límite de tamaño durante moito tempo. Sen esta opción, o diálogo de confirmación non se mostra nunca e non terá a oportunidade de obter a mensaxe na fila alterando a acción manualmente.</para>
</sect2>
<sect2 id="popfilters-confirmation">
<title
>O diálogo de confirmación</title>
<para
>Este diálogo aparece sempre que o filtrado de POP estea activado e existan mensaxes no servidor que execedan o tamaño límite que definiu para a conta de POP. Entón ten a oportunidade de decidir o que quere facer con esa mensaxe. As opcións son <guilabel
>Transferir</guilabel
> (verde), <guilabel
>Transferir Máis Tarde</guilabel
> (amarelo cun reloxo) e <guilabel
>Eliminar do servidor</guilabel
> (<quote
>X</quote
> vermello). Tente ben coa opción de eliminación, dado que unha vez que elimine unha mensaxe do servidor non hai xeito de recuperala. </para>
<para
>Na sección <guilabel
>Mensaxes Filtradas</guilabel
> pode seleccionar a opción se recibe mensaxes que se marcaron automaticamente para determinada acción (transferir, transferir máis tarde, eliminar) cunha regra de filtrado. A opción só se activa se recibe algunhas mensaxes que correspondesen a unha regra de filtrado; unha vez que seleccione isto aparece unha listasemellante á das mensaxes que non se marcan automaticamente e pode alterar a acción para cada mensaxe individual.</para>
<para
>Lembre que o diálogo non se mostra se hai unha mensaxe que exceda o tamaño límite mais todas as mensaxes corresponden cunha regra de filtrado. Existe unha excepción se seleccionou <guilabel
>Mostrar sempre as mensaxes atopadas para "Transferir Máis Tarde"</guilabel
> na sección <guilabel
>Opcións Globais</guilabel
> do diálogo de configuración do filtro de POP; nese caso o diálogo mostrarase tamén se só ten mensaxes que correspondan mais ao menos unha mensaxe ten a marca de <guilabel
>Transferir máis tarde</guilabel
>.</para>
</sect2>
</sect1>
<sect1 id="multiple-accounts">
<title
>Usar varias contas</title>
<para
>Empréganse varias contas para comprobar as mensaxes de máis dun enderezo de correo e/ou servidor de correo. Seleccione <menuchoice
><guimenu
>Configuración</guimenu
><guimenuitem
>Configurar &kmail;...</guimenuitem
></menuchoice
> e prema a páxina <guilabel
>Rede</guilabel
> para engadir ou mudar a configuración das contas. Vexa a sección <link linkend="getting-started"
>Comezar</link
> para máis información sobre a configuración da páxina <guilabel
>Rede</guilabel
>.</para>
<para
>Para comprobar as mensaxes dunha conta determinada, empregue o sub-menú <menuchoice
><guimenu
>Ficheiro</guimenu
><guimenuitem
>Comprobar Correo En</guimenuitem
></menuchoice
> para seleccionar a conta da que quere comprobar o correo. Tamén pode premer o botón do rato sobre a icona <guiicon
>Comprobar Correo</guiicon
> durante un tempo para obter unha lista das contas.</para>
</sect1>
<sect1 id="pgp">
<!-- This section is from Andreas Gungl, 2000-05-21, updated 2002-10-06 by Ingo Kloecker -->
<title
>Asinar e cifrar mensaxes co <application
>PGP</application
> ou o <application
>GnuPG</application
></title>
<note
><para
>Producíronse varias alteracións importantes na forma en que o &kmail; xestiona a sinatura e o cifrado. A introdución seguinte aplícase á versión anterior do &kmail;. Pode ainda ler a introdución para ter unha idea xeral sobre como asinar e encriptar mensaxes mais os detalles, especialmente os relacionados coa configuración, serán diferentes.</para
></note>
<para
>Esta é unha breve introdución á configuración do soporte do &kmail; do <application
>PGP</application
> (<application
>Pretty Good Privacy</application
> ("Privacidade Bastante Boa"); contén tamén suxestións sobre a utilización do <application
>PGP</application
>. Está escrita para principiantes nesta área; se está familiarizado co uso do <application
>PGP</application
> pode saltar a maioría destes pasos. Esta documentación, e a interface de usuario do &kmail;, falan en xeral do <quote
>PGP</quote
>, mais aplícase tanto ao <application
>PGP</application
> como ao <application
>GnuPG</application
> (<application
>GNU Privacy Guard</application
> "Gardián da Privacidade do GNU") (ainda que algúns parámetros de liña de comandos do <application
>GnuPG</application
> poidan ser diferentes).</para>
<para
>Consulte tamén o que día a <link linkend="pgp-faq"
>&FAQ; acerca do <application
>PGP</application
></link
>.</para>
<warning
><para
>Os anexos non se asinan ou cifran se emprega OpenPGN incorporado: para asinar ou cifrar ficheiros anexos ten que instalar o GnuPG e algunhas bibliotecas necesarias; despois poderá decidir, para cada anexo, se o quere asinar/cifrar ou non. </para
></warning>
<warning
><para
>O &kmail; baséase no resultado do <application
>PGP</application
>; este resultado é frecuentemente diferentes entre as diferentes versións do <application
>PGP</application
>, de xeito que é importante que comprobe se o cifrado funciona verdadeiramente coa súa configuración antes de o comezar a empregar a serio. O &kmail; podería <emphasis
>non</emphasis
> avisar se algo fallo -- active <guilabel
>Mostrar texto asinado/cifrado despois de redactar</guilabel
>. </para
></warning>
<para
>Para configurar e empregar o soporte do <application
>PGP</application
> no &kmail; é preciso ter o <application
>PGP</application
> instalado e configurado axeitadamente; é obvio que non podemos incluir unha introdución completa ao <application
>PGP</application
> aquí. Só mencionaremos os pasos que ha de seguir para conseguir que funcione o <application
>PGP</application
>. Para máis detalles deberá mirar na excelente documentación do <application
>PGP</application
> ou o manual <ulink url="http://www.gnupg.org/docs.html#guides"
>The GNU Privacy Handbook</ulink
>.</para
>
<para
>É certamente unha boa idea estudar esta documentación, así como unha introdución a criptografía con chave pública (⪚ a do paquete 6.5.x do <application
>PGP</application
>): nela poderá aprender moito sobre os conceptos básicos, o que o ha de axudar a comprender o que pasa; tamén se tratan moitos temas relacionados coa seguranza que debería coñecer.</para>
<para
>Daquela, comecemos.</para>
<sect2 id="pgp-preconditions">
<title
>Condicións previas</title>
<para
>O &kmail; espera que o binario do <application
>PGP</application
> se chame <command
>pgp</command
>; no caso de <application
>GnuPG</application
> espera que o binario se chame <command
>gpg</command
>. Se non é o caso, simplemente cree unha ligazón simbólica.</para>
<para
>Se non o ten xa feito, ha de xerar un par de chaves (chave secreta e chave pública) para a súa identidade. Tenno que facer na liña de comandos: empregue <userinput
><command
>pgp</command
> <option
>-kg</option
></userinput
> ou <userinput
><command
>gpg</command
> <option
>--gen-key</option
></userinput
>: de momento o &kmail; non ten soporte interno para a xeración de chaves do <application
>pgp</application
>. A identidade (normalmente o seu nome seguido do enderezo de correo entre parénteses, como <userinput
>Antía Formoso <antia@exemplo.com></userinput
>) e o contrasinal son importantes para a cooperación entre o &kmail; e o <application
>PGP</application
>.</para>
</sect2>
<sect2 id="pgp-settings">
<title
>Configuracións relacionadas co <application
>PGP</application
> no &kmail;</title>
<para
>Seleccione a pestana <guilabel
>OpenPGP</guilabel
> na páxina de configuración de <guilabel
>Seguranza</guilabel
>; nela atopará as opcións seguintes:</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Ferramenta de cifrado</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Aquí pode escoller se quere empregar o <application
>PGP</application
>, o <application
>GnuPGP</application
> ou ningún programa de cifrado; por suposto, o programa que seleccione ha de estar instalado no sistema (é importante tamén seleccionar a versión correcta).</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Manter o contrasinal na memoria</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Cando esta opción está desactivada, o &kmail; pediralle o contrasinal cada vez que asine unha mensaxe (antes de a enviar) ou que seleccione unha mensaxe cifrada; se activa esta opción, o &kmail; lembrará o contrasinal desde a primeira vez que a introduza con éxito até que remate a súa sesión co &kmail;. O contrasinal almacénase na memoria e non se escribe no disco duro. Se emprega unha das extensións criptográficas ou se emprega o <application
>GnuPG</application
> co gpg-agent, será un programa externo o que lle pida o contrasinal e, opcionalmente, o lembre durante certo tempo.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Cifrarse sempre a un mesmo</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Se esta opción está desactivada e quere enviarlle a alguén unha mensaxe cifrada, non poderá ler esta mensaxe máis despois de a redactar e cifrar. Active esta opción para seguir podendo ler as mensaxes cifradas que envíe.</para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Amosar texto asinado/cifrado despois da edición</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Isto mostrará o resultado do cifrado e a sinatura antes de que a mensaxe se envíe; deste xeito, pode ainda cancelar o envío se fallou o cifrado. Recoméndase moito que empregue esta opción.</para
>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Amosar sempre as chaves de cifrado para aprobación</guilabel
></term>
<listitem>
<para
>Isto abre sempre un diálogo que permite escoller as chaves que queira empregar para cada destinatario cando vaia enviar unha mensaxe cifrada; se esta opción estiver desactivada, o &kmail; mostrará este diálogo só cando non poida atopar unha chave para un destinatario ou cando existan preferencias de cifrado en conflito ou sen definir.</para
>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Asinar automaticamente as mensaxes empregando OpenPGP</guilabel
></term>
<listitem
><para
>Isto permite activar ou non a sinatura automática das mensaxes por omisión; por suposto, ainda así é posíbel enviar mensaxes sen asinar desactivando a icona na xanela do compositor.</para
>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
><guilabel
>Cifrar automaticamente todas as mensaxes sempre que se poida</guilabel
></term>
<listitem
><para
>Se esta opción estiver activa, o &kmail; cifrará automaticamente as mensaxes co soporte incorporado do OpenPGP ou a extensión de PGP/MIME sempre que, para cada destinatario, se atope unha chave PGP no seu chaveiro e que non lle diga ao &kmail; que non cifre as mensaxes que se envíen a determinados destinatarios. Se ten dúbidas, o &kmail; preguntaralle se quere cifrar a mensaxe ou non.</para
></listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<para
>Agora que ten configurada a ferramenta de cifrado, terá que dicerlle ao &kmail; que chave de OpenPGP quere empregar para asinar e para cifrar as mensaxes; para facelo vaia a <link linkend="configure-identity"
>Configuración das identidades</link
> e defina a chave que quere empregar na pestana <guilabel
>Avanzado</guilabel
> da configuración da identidade.</para>
<para
>Agora xa pode asinar as mensaxes que envíe; para permitir que a xente lle envíe mensaxes cifradas e permitirlles verificar a súa sinatura, débelles enviar a chave pública ou transferir a súa chave pública a un servidor público de chaves <application
>PGP</application
> para que poidan obter a súa chave dalí. Para enviar mensaxes cifradas a outra xente ou para verificar as súas mensaxes asinadas precisa das chaves públicas desas persoas; pode almacenar a(s) súas chaves públicas nun servidor público de chaves <application
>PGP</application
> como <ulink url="http://www.cam.ac.uk.pgp.net/pgpnet/"
>http://www.cam.ac.uk.pgp.net/pgpnet/</ulink
>.</para>
</sect2>
<sect2 id="pgp-sign-your-messages">
<title
>Asinar as mensaxes</title>
<para
>Pode redixir unha mensaxe como de costume na xanela do compositor do &kmail;. Antes de enviar a mensaxe, seleccione a icona <guiicon
>Asinar Mensaxe</guiicon
> da barra de ferramentas da xanela do compositor; entón xa poderá enviar a mensaxe. A identidade que empregue para escribir a mensaxe actual ha de estar conectada a unha <guilabel
>Chave OpenPGP</guilabel
> na sección <guilabel
>Identidade</guilabel
> do diálogo <guilabel
>Configurar</guilabel
>. Para asinar a mensaxe, o &kmail; precisa coñecer o seu contrasinal de <application
>PGP</application
>: se non seleccionou <guilabel
>Mater contrasinal na memoria</guilabel
> na sección de <guilabel
>Seguranza</guilabel
>, o &kmail; halla pedir; se non, se xa lle forneceu o contrasinal ao &kmail;, este asinará a mensaxe sen preguntar máis nada.</para>
</sect2>
<sect2 id="pgp-encrypt-your-messages">
<title
>Cifrar as mensaxes</title>
<para
>Para lle enviar unha mensaxe cifrada a alguén de quen posúe a súa chave pública, simplemente cree a mensaxe na xanela do compositor. Antes de enviar a mensaxe, calque no botón <guibutton
>Cifrar Mensaxe</guibutton
> da barra de ferramentas da xanela do compositor; lembre que non terá que premer o botón se seleccionou <guilabel
>Cifrar automaticamente as mensaxes sempre que sexa posíbel</guilabel
> na configuración do &kmail; (vexa <link linkend="pgp-sign-your-messages"
>máis arriba</link
>). Finalmente, envíe a mensaxe.</para>
<para
>Se premeu o botón <guilabel
>Cifrar Mensaxe</guilabel
> e o &kmail; non dá atopada unha chave que corresponda ao destinatario, mostrará unha lista de todas as chaves disponíbeis no diálogo <guilabel
>Selección de Chaves de Cifrado</guilabel
>; se o &kmail; atopa máis dunha chave de confianza para un destinatario, mostrará unha lista que conteña todas as chaves que correspondan para este destinatario. En ambos os dous casos poderá seleccionar a(s) chaves que queira empregar para cifrar esta mensaxe para o destinatario en cuestión. Se emprega a opción <guilabel
>Lembrar escolla</guilabel
> pode gravar a selección para futuras mensaxes.</para>
<para
>Se vai empregar unha chave pola primeira vez, existen unhas Preferencias de Cifrado en conflito, ou se <guilabel
>Mostrar sempre as chaves de cifrado para aprobación</guilabel
> está seleccionado na sección <guilabel
>Seguranza</guilabel
> do diálogo de configuración do &kmail;, aparecerá o diálogo <guilabel
>Aprobación da Chave de Cifrado</guilabel
>; aquí pode seleccionar chaves diferentes para os destinatarios e pode definir a <guilabel
>Preferencia de Cifrado</guilabel
> para cada destinatario. A opción por omisión, <guilabel
>Cifrar sempre que o cifrado sexa posíbel</guilabel
>, cifrará automaticamente a mensaxe se existe unha chave de confianza para cada destinatario.</para>
<para
>Como se mencionou máis arriba, non poderá ler as súas propias mensaxes que envíe se non selecciona <guilabel
>Cifrarse sempre a un mesmo</guilabel
> na páxina de <guilabel
>Seguranza</guilabel
> da configuración.</para>
</sect2>
<sect2 id="pgp-send-your-public-key">
<title
>Enviar a súa chave pública</title>
<para
>Prepare unha mensaxe para a persoa a quen lle quere enviar a súa chave pública; a seguir escolla, no menú da xanela do compositor, <menuchoice
><guimenu
>Xuntar</guimenu
><guimenuitem
>Xuntar a Miña Chave Pública</guimenuitem
></menuchoice
>: con isto engadirase á mensaxe a chave pública que definiu para a identidade actual. Entón poderá enviar a mensaxe.</para>
<para
>Lembre que non é nada seguro se asina a mensaxe asegurarse de que o destinatario recibe a chave correcta: pode haber un ataque "do home no medio" e alguén pode alterar a chave e asinar a mensaxe con esoutra chave. É por iso polo que o destinatario debería verificar a chave anexada comprobando a pegada da chave contra a que recibiu de maneira segura; consulte a documentación do <application
>PGP</application
> para máis detalles.</para>
</sect2>
<sect2 id="pgp-you-received-an-encrypted-message">
<title
>Recibiu unha mensaxe cifrada</title>
<para
>O único que ha de facer é seleccionar a mensaxe no &kmail;. Pediráselle o contrasinal; entón, o &kmail; tentará descifrar a mensaxe e mostrarlle o texto se a mensaxe se cifrase coa súa chave pública; se non, non será quen de lela. O &kmail; almacena as mensaxes cifradas, polo que ninguén pode ler estas mensaxes sen coñecer o contrasinal que vostede ten.</para>
</sect2>
<sect2 id="pgp-receiving-a-public-key">
<title
>Recibir unha chave pública</title>
<para
>Pode recibir unha chave pública como anexo ou mediante http, ftp ou ou disco. Antes de poder empregar esta chave para cifrar unha mensaxe para o propietario da chave, debería verificar a chave (comprobar a súa pegada ou procurar sinaturas de confianza); a continuación, pode engadir esta chave ao seu chaveiro público escribindo <userinput
><command
>pgp</command
> <option
>-ka</option
> <replaceable
>nome_do_ficheiro</replaceable
></userinput
> na liña de comandos (se está a empregar o <application
>PGP</application
>) ou escribindo <userinput
><command
>gpg</command
> <option
>--import</option
> <replaceable
>nome_do_ficheiro</replaceable
></userinput
> na liña de comandos (se está a empregar o <application
>GnuPG</application
>). Se a chave non está certificada cunha sinatura de confianza non a pode empregar para cifrar mensaxes a non ser que asinase a chave coa súa propia chave. </para>
</sect2>
</sect1>
<sect1 id="the-anti-spam-wizard">
<title
>O Asistente AntiCorreo-Lixo</title>
<sect2 id="spam-wizard-basics">
<title
>Fundamentos</title>
<para
>O &kmail; non conta unha solución de detección de correo lixo incorporada: os programadores pensan que empregar ferramentas externas, mais especializadas, é o mellor enfoque. O &kmail; emprega estas ferramentas mediante a súa flexíbel arquitectura de filtros. O Asistente AntiCorreo-Lixo axuda coa configuración incial dos filtros. </para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
>Como pode axudar o asistente?</term>
<listitem>
<para
>Daralle algunhas escollas sobre como desexa que se configure o filtrado de correo lixo. Despois disto creará automaticamenet as regras de filtrado axeitadas. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
>Cales son as limitacións do asistente?</term>
<listitem>
<para
>Só pode configurar inicialmente os filtros; e fornece unha configuración padrón. Non se consideran as modificacións manuais dos filtros existentes. No canto disto, o asistente sobrepón estes filtros. </para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<para
>Pode activar o asistente mediante <menuchoice
><guimenu
>Ferramentas</guimenu
><guisubmenu
>Asistente AntiCorreo-Lixo...</guisubmenu
></menuchoice
>.</para>
<para
>O asistente procura no computador por ferramentas anti-lixo coñecidas. Tamén é posíbel empregar os resultados das verificacións de correo feitas polo seu fornecedor avaliando algunha información das cabeceiras que se engadira ás mensaxes. Pode permitir que o asistente prepare o &kmail; para que empregue unha ou máis dunha en paralelo. Porén, lembre que as operacións contra o lixo consumen normalmente moito tempo. Pode que o &kmail; pareza bloqueado mentras analisa as mensaxes na procura de lixo e pode que vostede atope problemas con como lle responde o &kmail;. Considere a posibilidade de eliminar as regras de filtrado creadas polo asistente se o filtrado se torna demasiado lento. Velaquí algunhas recomendacións relacionadas coas ferramentas que recoñece:</para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
>Bogofilter</term>
<listitem>
<para
>Bogofilter é un filtro bayesiano, o que significa que a detección de lixo baséase nunha fase de adestramento inicial. Por outra banda, é unha ferramenta bastante rápida. Por iso é a que se recomenda para quen fundamentalmente queira ter unha detección rápida do lixo e a quen non lle preocupe pola falta de adestramento no inicio antes de que a taxxa de detección se incremente de maneira notoria. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
>SpamAssassin</term>
<listitem>
<para
>SpamAssassin é unha ferramenta bastante complexa para loitar contra o lixo. Ainda que o seu comportamento depende en grande medida da configuración, esta ferramenta pode detectar o lixo bastante ben sen adestramento. Porén, a análise das mensaxes leva un pouco máis de tempo se se compara cos filtros bayesianos puros. Digamos que non é a ferramenta por excelencia para quen non teña información previa sobre as posibilidades do SpamAssassin. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
>Annoyance-Filter</term>
<listitem>
<para
>Talvez non se empregue moito até que as distribucións o comecen a fornecer. É, claramente, unha ferramenta para especialistas. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
>GMX Spam Filter</term>
<listitem>
<para
>Se obtén o correo mediante o fornecedor de correo gratuíto GMX, as mensaxes xa se filtran na procura de lixo. O resultado dese proceso está documentado nun campo de cabeceira especial para cada mensaxe. É posíbel empregar o contido deste campo decabeceira para clasificar o lixo. Non se produce ningún enlentecemento no filtrado se só se emprega esta ferramenta, dado que as mensaxes sa se procesaran antes. </para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
</sect2>
<sect2 id="spam-wizard-advanced">
<title
>Avanzado</title>
<para
>Velaquí os detalles de como funciona o asistente: o &kmail; emprega varias ferramentas externas para detectar as mensaxes de lixo electrónico; tenta averiguar automaticmente que ferramentas están instaladas no sistema e móstraas nunha lista. A lista está ordenada pola velocidade media do procesamento de filtrado das ferramentas. Pode marcar as ferramentas que quere que o &kmail; empregue para detectar o lixo. Por suposto, pode fechar o asistente, instalar unha ferramenta e reiniciar o asistente. </para>
<para
>Se marcou ao menos unha ferramenta, o KMail pode fornecer filtros que permitan a clasificación das mensaxes como lixo ou non lixo. Tamén fornece accións que permiten clasificar as mensaxes manualmente. Estas accións estarán disponíbeis mediante o menú e mediante iconas da barra de tarefas. Se algunha das ferramentas que seleccione permiten o filtrado bayesiano (&ie; un método para detectar o lixo baseándose na análise estatística das mensaxes) estas mensaxes non só se marcan mais tamén se transfiren ás ferramentas para que poidan aprender e mellorar así a súa taxa de detección. </para>
<para
>Na segunda páxina poderá seleccionar algunhas accións adicionais para que o &kmail; faga no que respecta ao correo lixo: se quere que as mensaxes que se detecten como lixo se movan a un cartafol determinado, seleccione o cartafol apropiado e marque a opción <guilabel
>Mover lixo coñecido para:</guilabel
>; se quere marcar as mensaxes que se detecten como lixo como lidas, seleccione a opción <guilabel
>Marcar como lidas as mensaxes detectadas como lixo</guilabel
>. </para>
<para
>Con ter seleccionada ao menos unha das ferramentas disponíbeis permitirá que o asistente remate coa configuración do filtro. O asistente non considerará ningunha alteración nos filtros existentes creados con antelación senón que engadirá os filtros novos ou substituirá os filtros existentes; pode inspeccionar o resultado deste proceso no <link linkend="filter-dialog"
>Diálogo de Filtros</link
>. O asistente creasrá tamén botóns na barra de ferramentas para marcar as mensaxes como correo lixo ou inócuo; lembre que se clasifica as mensaxes como lixo, estas tamén se moverán para o cartafol que indicou para as mensaxes de lixo, a non ser que non seleccionase esta opción. </para>
</sect2>
<sect2 id="spam-wizard-details">
<title
>Máis algúns detalles para os expertos</title>
<para
>O asistente emprega información que se almacena nun ficheiro especial de configuración chamado <filename
>kmail.antispamrc</filename
> (que se almacena no directorio de configuración global ou local do KDE). Comprobará primeiro o ficheiro de configuración global e despois o ficheiro de configuración local: se o ficheiro de configuración local contén entradas con números de verións máis altos (máis recentes) para cada ferramenta, empregará os datos de configuración do ficheiro local para esa ferramenta; así, tanto os administradores como os usuarios poden actualizar a configuración do asistente. </para>
<para
>A detección local das mensaxes de lixo consíguese creando accións <guilabel
>por tubería</guilabel
> para cada ferramenta cun filtro especial. Outro filtro contén regras para verificar as mensaxes de lixo detectadas e accións para as marcar e (opcionalmente, dependendo da escolla no asistente) movelas para un cartafol. Ambos os dous filtros están configurados para seren aplicados ás mensaxes recibidas e no filtrado manual. </para>
<para
>Precísanse dous filtros para a clasificación do correo lixo e o inócuo. Conteñen accións para marcar as mensaxes axeitadamente. Como se mencionou máis arriba, o filtro para clasificar como lixo pode ter outra cción para mover a mensaxe para un cartafol predefinido. Se as ferramentas seleccionadas permiten o filtrado bayesiano, o asistente creará filtros adicionais para lles pasar as mensaxes ás ferramentas (através de accións <guilabel
>executar comando</guilabel
>) no mode de aprendizaxe apropiado. </para>
<para
>Se quere afinar o proceso de filtrado, pode que lle interese o capítulo sobre <link linkend="filter-optimization"
>Optimización dos filtros</link
>.</para>
</sect2>
</sect1>
<sect1 id="the-anti-virus-wizard">
<title
>O asistente Anti-virus</title>
<sect2 id="virus-wizard-basics">
<title
>Fundamentos</title>
<para
>O &kmail; non dispón dunha solución de detección de virus incorporada: os programadores pensans que empregar ferramentas externas, mais especializadas, é o mellor enfoque. O &kmail; emprega estas ferramentas mediante a súa flexíbel arquitectura de filtros. O Asistente Anti-virus axuda coa configuración inicial dos filtros. </para>
<variablelist>
<varlistentry>
<term
>Como pode axudar o asistente?</term>
<listitem>
<para
>Dalle algunhas escollas sobre como quere que se configure o filtrado de virus. Dspois creará automaticamente as regras de filtrado axeitadas. </para>
</listitem>
</varlistentry>
<varlistentry>
<term
>Cales son as limitacións do asistente?</term>
<listitem>
<para
>Só pode configurar incialmente os filtros; e fornecerá unha configuración padrón. Ainda non é posíbel modificar os filtros existentes. </para>
</listitem>
</varlistentry>
</variablelist>
<para
>Pode activar o asistente mediante <menuchoice
><guimenu
>Ferramentas</guimenu
><guisubmenu
>Asistente Anti-virus...</guisubmenu
></menuchoice
>.</para>
</sect2>
<sect2 id="virus-wizard-advanced">
<title
>Avanzado</title>
<para
>O Asistente Anti-virus funciona basicamente exactamente igual que o <link linkend="the-anti-spam-wizard"
>Asistente AntiCorreo-Lixo</link
>. Velaquí os detalles de como funciona o asistente: o &kmail; pode empregar varias ferramentas externas para detectar mensaxes que conteñan virus; tentará averiguar automaticamente cales desas ferramentas están instaladas no seu sistema e mostrará o resultado da procura para cada ferramenta. Pode marcar as ferramentas que queira que empregue o &kmail; para detectar virus; non é posíbel marcar ferramentas que non se atopasen porque as opcións correspondentes están desactivadas. Por suposto, pode fechar o asistente, instalar unha ferramenta e reiniciar o asistente. </para>
<para
>Se marcou ao menos unha ferramenta poderá seleccionar algunhas accións para que as faga o &kmail; en relación coas mensaxes que conteñan virus: para permitir que o &kmail; detecte mensaxes que conteñan virus é absolutamente necesasrio que marque a opción <guilabel
>Comprobar mensaxes empregando as ferramentas anti-virus</guilabel
>; se quere que as mensaxes detectadas como infectadas con virus se movan a un cartafol determinado, seleccione o cartafol apropiado e marque a opción <guilabel
>Mover mensaxes detectadas como virus para o cartafol seleccionado</guilabel
>; se, ademais, quere que as mensaxes que se detecten como que están infectadas por virus se marquen como lidas, marque a opción <guilabel
>Ademais, marcar as mensaxes detectadas como con virus como lidas</guilabel
>. </para>
<para
>Con ter seleccionado ao menos unha destas últimas opcións o asistente poderá rematar a configuración dos filtros. O asistente non considerará ningunha regra de filtrado existente mais engadirá regras novas en cada caso; pode que lle interese inspeccionar o resultado deste proceso no <link linkend="filter-dialog"
>Diálogo de Filtros</link
>. </para>
</sect2>
<sect2 id="virus-wizard-details">
<title
>Detalles</title>
<para
>O asistente emprega información que se almacena nun ficheiro especial de configuración chamado <filename
>kmail.antivirusrc</filename
> (que se almacena no directorio de configuración global ou local do KDE). Comprobará primeiro o ficheiro de configuración global e despois o ficheiro de configuración local: se o ficheiro de configuración local contén entradas con números de verións máis altos (máis recentes) para cada ferramenta, empregará os datos de configuración do ficheiro local para esa ferramenta; así, tanto os administradores como os usuarios poden actualizar a configuración do asistente. </para>
<para
>A detección local das mensaxes de lixo consíguese creando accións <guilabel
>por tubería</guilabel
> para cada ferramenta cun filtro especial. Outro filtro contén regras para verificar as mensaxes con virus detectadas e accións para as marcar e (opcionalmente, dependendo da escolla no asistente) movelas para un cartafol. Ambos os dous filtros están configurados para seren aplicados ás mensaxes recibidas e no filtrado manual. </para>
</sect2>
</sect1>
</chapter>
