Automount mini-Howto
don@sabotage.org,
Vertaald door: Ellen Bokhorst, bokkie@nl.linux.org
v0.4, 17 april 1999
In dit bestand wordt de autofs automounter beschreven, hoe het te
configureren, en wijst op een aantal te vermijden problemen.
______________________________________________________________________
Inhoudsopgave
1. Introductie
1.1 Automount - wat en waarom
1.2 Typen automounting
2. Installatie
3. Configuratie
4. Dat lange wachten op het unmounten
5. Vragen
5.1 Ik zie /auto/floppy niet, of naar welk mountpoint ik ook zoek
5.2 Hoe zie ik wat is gemount?
5.3 Ik deed er een win95 disk ("vfat") in en het werd slechts automatisch als een gewone FAT-disk gedetecteerd.
5.4 Mijn bestandssysteem
5.5 Wat gebeurt er als ik de / directory maak voor de automounter?
5.6 Kan ik twee map-bestanden hebben voor dezelfde directory?
5.7 Ik maak gebruik van SuSE 6.0 en had
5.8 Hoe kan ik de permissies en de eigenaar instellen voor het bestandssysteem (IE FAT)
5.9 Wie bedank ik voor autofs?
5.10 Waar kan ik meer leren over automounting?
______________________________________________________________________
1. Introductie
1.1. Automount - wat en waarom
Automouting is het proces waar het mounten (en unmounten) van bepaalde
bestandssystemen automatisch door een daemon wordt gedaan. Als het
bestandssysteem niet is gemount, en een gebruiker probeert het te
benaderen, dan zal het automatisch (opnieuw) worden gemount. Dit is
vooral handig in grote netwerkomgevingen en voor het crossmounten van
bestandssystemen tussen een paar computers (vooral degenen die niet
altijd online zijn). Het kan ook erg handig zijn voor verwijderbare
apparaten, of een paar andere gebruiken, zoals het eenvoudig schakelen
tussen een geforceerde ascii conversie mount van een dos
bestandssysteem en een niet geforceerde ascii conversie mount van
hetzelfde bestandssysteem.
1.2. Typen automounting
Er zijn onder linux twee typen automounters; AMD en autofs.AMD is de
automount daemon, en werkt vermoedelijk als de SunOS AMD. Het is in
gebruikersruimte geïmplementeerd, wat betekent dat het geen deel van
de kernel uitmaakt. Het is niet noodzakelijk dat de kernel
automounting begrijpt als je NFS naar de lokale host mount, via de AMD
daemon, die al het automount bestandssysteem verkeer via het NFS-
systeem leidt. Autofs is een nieuwer systeem wat door de kernel wordt
geassisteerd, wat betekent dat de bestandssysteemcode van de kernel
weet waar de automount mountpoints zijn op een ander normaal
onderliggend bestandssysteem, en het automount programma neemt het van
daar. Alleen autofs zal in deze mini-howto worden beschreven.
2. Installatie
Omdat autofs in kernelruimte is geïmplementeerd, moet de ondersteuning
ervoor in je kernel worden gecompileerd. In 2.0.xx is het een
experimentele optie, maar het schijnt heel stabiel te zijn. In 2.2.xx
is het een gewone optie.
Ook het automount programma en de daarbij behorende
configuratiebestanden zijn ervoor nodig; met behulp van de rpm (van
RedHat, als onderdeel van de installatie) is een prima manier. Het
automount programma zou door een rc-script onder de directory
/etc/rc.d/init.d moeten worden opgestart. De rpm installeert dit, maar
je zal je ervan moeten overtuigen dat het wordt gestart, óf door het
te linken vanuit je rc?.d directory, met behulp van Redhat's control-
panel, of op een andere distributie door het op een andere manier te
starten . Niet-rpm distro's zullen moeten doen wat van toepassing is
voor hun systeem. En zoek niet te hard naar wat het rc-script doet;
als je deze howto aan het lezen bent, wil je dat waarschijnlijk niet
weten.
3. Configuratie
Het installeren van de RPM's zal je makkelijk genoeg tot dit stadium
brengen, maar hier is het deel waar je wellicht niet zo zeker van bent
als je dit nog niet eerder hebt gedaan.
In /etc komen twee bestanden voor, één genaamd auto.master en één
genaamd auto.misc. Mijn auto.master ziet er ongeveer zo uit:
/auto /etc/auto.misc --timeout 60
Het eerste veld is niet het mountpoint. Het is waar de set mountpoints
(te vinden in het tweede veld) zullen zijn. De derde optie geeft aan
dat de gemounte bestandssystemen zichzelf 60 seconden na gebruik
kunnen proberen te unmounten. Het unmounten kan natuurlijk niet worden
toegepast als ze in gebruik zijn.
Auto.misc is een "map-bestand". Het map-bestand mag iedere
willekeurige naam hebben; dit bestand heeft de naam auto.misc omdat
het oorspronkelijk /misc bestuurde. Meerdere map-bestanden kunnen in
auto.master worden gedefinieerd.
Mijn auto.misc ziet er ongeveer zo uit:
kernel -ro,soft,intr ftp.kernel.org:/pub/linux
cd -fstype=iso9660,ro :/dev/cdrom
zip -fstype=auto :/dev/hdd4
floppy -fstype=vfat :/dev/fd0
De eerste kolom (de "key") is het mountpoint. In dit geval zou het
/auto/floppy of iets dergelijks zijn. De middelste set zijn de opties;
lees de manpage van mount voor details hierover. En in de laatste
kolom wordt aangegeven waar het bestandssysteem vandaan komt. Van het
"kernel" record wordt verondersteld dat het een NFS-mount zal zijn.
De : op alle andere regels betekent dat het een lokaal device is.
4. Dat lange wachten op het unmounten
Een aantal van jullie zullen die 60 seconden timeout bekijken en
denken, dat is een lange tijd om te wachten totdat een diskette wordt
uitgeworpen. Wellicht dat ik gewoon de disks synchroniseer en ze er
gemount uithaal en niemand zal het opmerken. Laat me je verstandiger
alternatieven. voorstellen. Ten eerste kun je de timeout wijzigen.
Maar dat zou wat inefficiënt zijn; het systeem opgeven het zaakje
slechts na 15 seconden of iets dergelijks te unmounten. Mogelijk kun
je afhankelijk van je setup als gewone gebruiker het umount commando
uitvoeren. Maar in feite is er een manier om het automount programma
te vragen te unmounten. als je (met het programma kill) het signaal
SIGUSR1 naar het automount proces stuurt, zal het alles wat het kan
unmounten. Maar voordat mensen gaan beginnen met het aanmaken van
knoppen op hun window managers; er is een klein probleem.
Het automount-proces wordt door root uitgevoerd, en het zal alleen
signalen van root accepteren. Één van de redenen waarom je
waarschijnlijk doet aan automounting is dat je een *zonder* root te
zijn kunt mounten. Het zou niet zo moeilijk zijn een suid-root C
programma te schrijven dat het vuile werk opknapte. Echter door
gebruik te maken van sudo is het mogelijk gebruikers toe te staan het
juiste kill-signaal te zenden. Het enige probleem is dat sudo je `
niet laat gebruiken om subcommando's te verwerken, wat je nodig hebt
om het huidige PID op te sporen. Je zou een programma genaamd killall
kunnen hebben, waarmee je dit zou kunnen doen: (bedankt voor de
suggesties)
ALL ALL=NOPASSWD:/usr/bin/killall -USR1 automount
Anders zou je al je gebruikers de mogelijkheid moeten geven naar alle
processen het -SIGUSR1 signaal te zenden. Dat heeft op programma's
een divers effect; het zal een aantal window managers opnieuw in
omloop laten brengen, maar het killt xemacs. Dus laten we hopen dat
er in killall geen buffer-overruns zijn...
5. Vragen
5.1. Ik zie /auto/floppy niet, of naar welk mountpoint ik ook zoek
Als automount juist is ingesteld, zal het, naar welk mountpoint je ook
zoekt, er zijn als je het uitprobeert en het gebruikt, zelfs al zie je
het niet als het in gebruik is. Als je met een grafisch utility door
de directory bladert, moet je de naam mogelijk met de hand intikken;
de meeste programma's zullen uitproberen wat je het opgeeft, en de
drive zal voordat je er erg in hebt, worden gemount. Helaas is het
niet kunnen kiezen uit de beschikbare zichtbare mountpoints
waarschijnlijk de belangrijkste keerzijde van autofs. Als 't je
werkelijk hindert, wijzig je de configuratiebestanden. (Hint, degenen
die eindigen op .c voor "configuratie")
Een mogelijke oplossing die verscheidene mensen hebben uitgeprobeerd
is door het aanmaken van symbolische links naar waar automount iets
aan zal maken zodra het is gemount. Hiermee zal naar alle
waarschijnlijkheid worden voorkomen dat het programma geen melding zal
geven dat een directory niet bestaat (als de mount werkt), maar
onzorgvuldige directory-listings zullen ervoor zorgen dat
bestandssystemen worden gemount.
5.2. Hoe zie ik wat is gemount?
Het df commando. mount zonder opties zal hetzelfde doen, plus zal het
de opties tonen waarmee het is gemount.
5.3. Ik deed er een win95 disk ("vfat") in en het werd slechts
automatisch als een gewone FAT-disk gedetecteerd.
Dit is met automount geen probleem. Op moment van dit schrijven,
probeert het "auto" fs type geen vfat mount uit voordat het met succes
een msdos-bestandssysteem heeft gemount. VFAT is het Win95 en WinNT
bestandssysteem met ingepompte lange bestandsnamen in het FAT/MSDOS.
Volgens één van de auteurs van mount is het nog steeds de
verantwoordelijkheid van de gebruiker het fs-type aan te leveren,
aangezien mount slechts een wrapper rondom de systeemaanroep is
waaraan het type bestandssysteem moet worden opgegeven. Dat mount een
lijst met bestandssystemen in volgorde uitprobeert, in plaats van de
thans "heuristieke" wijze, wordt in overweging genomen. Een aantal
gebruikers hebben msdos gewoonweg niet in de kernel gecompileerd;
hiermee wordt voorkomen dat het voorafgaande aan vfat wordt getest.
Voor de meeste mensen zal dit werken; een paar mensen hebben het fs
msdos echt nodig en het bezorgde me heel wat frustratie geen module
bij de hand te hebben toen ik het echt nodig had.
Ik ben er zeker van dat als iemand achter de eigena(a)r(en) van het
mount-programma probeert te komen, je opmerkingen welkom zouden zijn.
Dus tenzij je msdos niet meecompileert, betekent dit voor het moment
dat je vfat niet kunt mounten, tenzij je de mogelijkheid opgeeft alle
andere bestandssystemen automatisch te laten detecteren. Hopelijk zal
het ooit te configureren zijn. Maak in de tussentijd meerdere
mountpoints met verschillende gespecificeerde typen bestandssystemen
aan.
5.4. Mijn bestandssysteem /auto/grumblesmurf is gemount en kill
-SIGUSR1 unmount het niet.
Het wordt ergens door gebruikt. Root kan het vermoedelijk ook niet
handmatig unmounten. Als je degene was die ervoor zorgde dat het werd
gemount (d.w.z. dat het niet iemand anders kan zijn die het in gebruik
heeft) zoek naar een shell die zich mogelijk in die directory bevindt.
Als er geen zijn, kijk dan naar iets anders (in 't bijzonder iets dat
mogelijk die directory heeft bezocht zoals een directory-browser) die
bij wijze van spreke een onzichtbare voet tussen de deur heeft
achtergelaten. Probeer het programma fuser als je het opgeeft ernaar
te zoeken.
5.5. Wat gebeurt er als ik de / directory maak voor de automounter?
Oooh. Uit een statistisch voorbeeld van slechts één persoon, geen van
de resultaten waren positief. Je bent gewaarschuwd. Als je
/grumblesmurf wilt, dan raad ik je een symbolische link aan. Veel
veiliger.
5.6. Kan ik twee map-bestanden hebben voor dezelfde directory?
Zo ver ik weet niet. Probeer één map-bestand te gebruiken, met
specifieke opties voor individuele records.
5.7. in plaats van --timeout Ik maak gebruik van SuSE 6.0 en had
---timeout nodig
Uh. Ok, Ik heb het genoteerd. Een andere oplossing voor "timeout not
working" problemen zou zijn om een -t time optie aan het autofs-script
toe te voegen.
5.8. bestandssysteem (IE FAT) Hoe kan ik de permissies en de eigenaar
instellen voor het
Kijk voor een aantal van de opties in de manpage van mount, zoals het
instellen van de uid=value of umask=value opties. Één optie die
schijnt te ontbreken voor FAT bestandssystemen is mode=value. Sorry.
Vraag 't de mensen die zich bezig houden met mounten.
5.9. Wie bedank ik voor autofs?
Mij niet. Ik had er niets mee te maken. Ik wilde het gewoon onder
ieders aandacht brengen wat voor geweldige taak er is verricht met
autofs, en hoe eenvoudig het in het gebruik is. Vergeleken met de
oorspronkelijke daders van AMD (Hint, ze vragen teveel voor een unice
met voorhistorische versies vrij-verkrijgbare tools) is autofs zeer
goed gedocumenteerd en hebben degenen die het implementeerde mijn
oprechte dank. Alles is bezegeld met het copyright Transmeta, dus
sorry, ik kan geen lijst met credits leveren, maar ik wed dat Peter
Anvin voor heel wat ervan verantwoordelijk is. Peter hield ook een
zitting over autofs op de linuxworldexpo op 3 maart 1999.
5.10. Waar kan ik meer leren over automounting?
Er is een autofs tutorial op <
http://www.linuxhq.com/lg/issue24/nielsen.html>. Zie ook am-utils op
<http://www.cs.columbia.edu/~ezk/am-utils>.
(Met dank voor deze URL's)
