<?xml version="1.0" ?>
<!DOCTYPE book PUBLIC "-//KDE//DTD DocBook XML V4.2-Based Variant V1.1//EN" 
"dtd/kdex.dtd" [
  <!ENTITY kappname "&kxkb;">
  <!ENTITY package "kdebase">
  <!ENTITY % addindex "IGNORE">
  <!ENTITY % Polish "INCLUDE"
> <!-- change language only here -->
]>

<book lang="&language;">
<bookinfo>
<title
>Podręcznik użytkownika &kxkb;</title>

<authorgroup>
<author
>&Andriy.Rysin; &Andriy.Rysin.mail; </author>

<othercredit role="developer"
>&Andriy.Rysin; &Andriy.Rysin.mail; </othercredit>

<othercredit role="translator"
><firstname
>(c) 2005 Mandriva</firstname
><surname
>Poland</surname
><affiliation
><address
><email
>biuro@mandriva.pl</email
> </address
></affiliation
><contrib
>Polskie tłumaczenie</contrib
></othercredit
> <othercredit role="translator"
><firstname
>Krzysztof</firstname
><surname
>Woźniak</surname
><affiliation
><address
><email
>wozniakk@ceti.pl</email
></address
></affiliation
><contrib
>Korekty i uzupełnienia</contrib
></othercredit
> 

</authorgroup>

<copyright>
<year
>2003,2008</year>
<holder
>&Andriy.Rysin;</holder>
</copyright>

<legalnotice
>&FDLNotice;</legalnotice>

<date
>2008-04-12</date>
<releaseinfo
>2.00.00</releaseinfo>

<abstract
><para
>&kxkb; to narzędzie pozwalające na przełączanie się między różnymi układami klawiatury. Wykorzystuje ono rozszerzenie xkb systemu X11.</para
></abstract
> 

<keywordset>
<keyword
>KDE</keyword>
<keyword
>kxkb</keyword>
<keyword
>klawiatura</keyword>
<keyword
>układ</keyword>
</keywordset>
</bookinfo>

<chapter id="introduction">
<title
>Wprowadzenie</title>

<para
>&kxkb; jest narzędziem do łatwego przełączania się pomiędzy różnymi układami klawiatur w środowisku &kde;. Bazuje ono na rozszerzeniu X11 xkb. Pozwala na użytkowanie różnych układów klawiatur podczas wprowadzania tekstu. &kxkb; posiada wskaźnik układu wyświetlany na tacce systemowej. </para>

</chapter>

<chapter id="usingthekxkb">
<title
>Korzystanie z &kxkb;</title>

<sect1 id="getting-started">
<title
>Informacje początkowe</title>

<para
>&kxkb; uruchamia się automatycznie podczas uruchamiania systemu i jest widoczne w tacce systemowej jako ikona z flagą i dwu- lub trzyliterowym skrótem nazwy układu klawiatury, o ile używany jest więcej niż jeden układ klawiatury albo gdy opcja <guilabel
>Pokaż wskaźnik dla pojedynczego układu</guilabel
> jest włączona.</para>

<para
>Podczas działania &kxkb; można przełączać się pomiędzy różnymi układami klawiatury klikając ikonę na tacce systemowej lub wciskając zdefiniowaną kombinację klawiszy. Naciśnięcie kombinacji klawiszy lub kliknięcie na ikonę powoduje przełączenie się do następnego aktywnego układu. Naciśnięcie prawego przycisku myszy na ikonie &kxkb; w tacce systemowej powoduje rozwinięcie listy z dostępnymi układami klawiatur, z której można wybrać wymagany układ.</para>

<para
>Klikając prawym przyciskiem myszy na ikonie &kxkb; w tacce systemowej można wybrać <guimenuitem
>Konfiguracja...</guimenuitem
> w menu kontekstowym. Konfiguracji możemy również  dokonać otwierając &systemsettings; i wybierając <guilabel
>Kraj/region i język</guilabel
> oraz <guilabel
>Układ klawiatury</guilabel
>. Można także wywołać konfigurację z wiersza poleceń za pomocą komendy: <command
>kcmshell4 keyboard_layout</command
>.</para>
</sect1>
</chapter>

<chapter id="configuringkxkb">
<title
>Konfiguracja &kxkb;</title>

<sect1 id="general-config">
<title
>Informacje ogólne</title>
<para
>Na konfigurację &kxkb; składają się trzy karty: <guilabel
>Układ</guilabel
>, <guilabel
>Opcje przełączania</guilabel
>, i <guilabel
>Zaawansowane</guilabel
>Na karcie Układ użytkowniki wybiera układy, z których chce korzystać oraz związane z nimi opcje (warianty, etykietę, itp.). Karta Opcje przełączania definiuje sposób przełączania pomiędzy układami, określa skrót klawiszowy dla przełączania, oraz czy układ klawiatury ma być zapamiętany dla każdego okna, programu itp. Karta Zaawansowanedefiniuje ustawienia rozszerzenia systemowego Xkb. Opcje Xkb są właściwościami systemu X.org i nie są wykorzystywane w żaden sposób przez &kxkb; - on dokonuje tylko ich ustawienia. </para>
<para
>Program &kxkb; może działać w dwóch trybach pracy: pełne wsparcie przełączania lub tylko wskaźnika. Pierwszy tryb pozwala użytkownikowi konfigurowanie układów, skrótów i innych opcji, natomiast w drugim trybie &kxkb; wyświetla tylko bieżący układ, zakładając, że konfiguracja i przełączanie załatwiane jest samodzielnie przez system X. </para>
<note
><para
>Konfiguracja &kxkb; nie wprowadza żadnych zmian w plikach konfiguracyjnych serwera X.org. Jeżeli włączona została opcja <guilabel
>Włącz układy klawiatury</guilabel
> to układy klawiatury z konfiguracji X.org są zastępowane przez ustawienia programu &kxkb; zaś jeżeli włączone jest opcja Xkb <guilabel
>Przywróć poprzednie ustawienia</guilabel
> to one również zostaną zastąpione. </para
></note>
<note
><para
>Jeżeli opcja <guilabel
>Przywróć poprzednie ustawienia</guilabel
> jest wyłączona, to opcje xkb wybrane w konfiguracji zostaną dołączone do bieżących opcji, tzn. tych ustawionych w plikach konfiguracyjnych X.org i wszelkich ustawionych później. </para
></note>
<para
>Jeżeli włączona jest opcja <guilabel
>Włącz układy klawiatury</guilabel
> program &kxkb; włącza układ za pomocą polecenia <command
>setxkbmap</command
>. W oknie konfiguracji można zobaczyć polecenie użyte do włączenia układu. To samo dotyczy opcji xkb. Widok polecenia może zostać wykorzystany do usuwania problemów lub dostosowywania konfiguracji xkb. </para>
</sect1>

<sect1 id="layout-config">
<title
>Konfiguracja układu</title>
<para
>W zakładce Układ, po lewej stronie okna, znajduje się lista dostępnych układów w systemie. Aby uaktywnić układ przenieś go do listy aktywnych układów, znajdującej się po prawej stronie. Możesz również zmieniać kolejność w jakiej układy klawiatur będą przełączane. Pierwszy układ na liście staje się jednocześnie układem domyślnym. </para>
<para
>Niektóre układy klawiatury mają dostępne różne warianty. Warianty te zazwyczaj reprezentują różne mapowania klawiszy dla tego samego języka. Na przykład, układ ukraiński może mieć warianty: basic (podstawowy), winkeys (jak w &Windows;), typewriter (jak w maszynach do pisania) i fonetyczny (każda litera alfabetu jest zamieniana przez transliterację w alfabecie łacińskim). Jeżeli dany układ klawiatury ma wiele wariantów, można je wybrać z listy rozwijanej poniżej listy aktywnych układów. </para>
<para
>Można także zmienić etykietę wykorzystywaną dla oznaczania układu klawiatury jeżeli użytkownikowi nie podoba się domyślna etykieta. </para>
<para
>Ustawienia modelu klawiatury są niezależne od jej układu i odnoszą się do modelu "sprzętowego". Nowe klawiatury dostarczane obecnie z komputerami odpowiadają modelowi "Zwykła 104-klawiszowa PC". To ustawienie jest najlepszym wyborem, jeżeli nie wiesz jaki model klawiatury posiadasz. </para>
<note>
<para
>Jeżeli lista wybranych układów jest pusta wtedy opcja Włącz układy klawiatury zostanie wyłączona </para>
</note>
</sect1>
<sect1 id="switching-config">
<title
>Opcje przełączania</title>
<para
>Można także określić Opcje przełączania dla danego układu w zakładce o tej samej nazwie. Domyślnie sposób przełączania jest ustawiony jako <option
>Globalny</option
>, znaczy to że wszystkie programy korzystają z tego samego układu klawiatury, który jest ustawiony w systemie jako domyślny. Opcja <option
>Program</option
> powoduje, że każdy z programów może mieć przypisany własny układ, który jest włączany po jego uruchomieniu. Opcja <option
>Okno</option
> pozwoli na przypisanie własnego układu dla każdego otwartego okna, nawet jeżeli każde z nich należy do tego samego programu. Opcja <option
>Pulpit</option
> pozwala na przyporządkowanie innego układu klawiatury dla każdego pulpitu. </para>
<para
>W sekcji skrótów, można ustawić skróty klawiatury służące do zmiany układu. Skrótem może być kombinacja tylko klawiszy modyfikatorów (np.:<keycombo action="simul"
>&Ctrl;&Shift;</keycombo
>), kombinacja zwykłego klawisza i modyfikatora (np.: <keycombo action="simul"
>&Ctrl;&Shift;<keycap
>K</keycap
></keycombo
>) lub można użyć obydwu kombinacji. </para>
<sect2 id="modifier-only-keys">
<title
>Kombinacje samych modyfikatorów</title>
<para
>Te skróty są obsługiwane przez system X.org (nie przez &Qt;/&kde;) i można je ustawiać w zakładce <guilabel
>Zaawansowane</guilabel
>. Dostępna lista skrótów jest stała, ale można definiować własne poprzez zmianę reguł i map klawiatury xkb. Należy pamiętać że po zmianie map układu xkb należy odpowiednio zmienić reguły w pliku xorg.xml, gdyż z tego pliku korzysta program &kxkb; pobierając informacje o konfiguracji systemu. </para>
<note>
<para
>Wadą tego rozwiązania, jest to iż przełączenie jest dokonywane przy wciśnięciu klawisza, a nie po jego zwolnieniu, tzn. jeżeli ustawiony zostanie skrót <keycombo action="simul"
>&Ctrl;&Shift;</keycombo
> to inne skróty, które wykorzystują tą kombinację mogą przestać działać. Więcej na ten temat w dokumentacji <ulink url="http://bugs.freedesktop.org/show_bug.cgi?id=865"
>błędu 865 systemu X.org</ulink
> </para>
</note>
<para
>Jeżeli układ użytkownika wykorzystuje znaki trzeciego poziomu, można skonfigurować tutaj odpowiednie skróty. </para>
</sect2>
<sect2 id="non-modifier-only-keys">
<title
>Standardowe skróty klawiszowe</title>
<para
>Te skróty klawiszowe są obsługiwane przez &Qt;/&kde; i pozwalają na bardziej elastyczne ustawianie kombinacji klawiszy. </para>
<note>
<para
>Wadą tego rozwiązania, jest to że standardowe skróty klawiszowe nie będą działały jeżeli otwarte są jakieś okna wyskakujące (jak np. listy rozwijane). </para>
</note>
</sect2>
</sect1>

<sect1 id="xkboptions-config">
<title
>Zaawansowane</title>
<para
>W karcie Opcje Xkb możesz aktywować opcje odpowiedzialne za zachowanie się używanej klawiatury.Opcje te nie są zarządzane przez &kxkb; ale przesyłane bezpośrednio do rozszerzenia xkb. </para>
</sect1>

</chapter>

<chapter id="kxkbtroubleshooting">
<title
>Rozwiązywanie problemów</title>

<sect1 id="troubles">
<title
>Znane problemy</title>

<para
>Jeżeli przełączysz się do któregoś z układów i nie możesz odnaleźć  niektórych znaków sprawdź dokładnie lokalne ustawienia, np. <filename
>~/.i18n</filename
> lub <filename
>/etc/sysconfig/i18n</filename
>. Ustawienia regionalne dostępne przed uruchomieniem programów KDE muszą zawierać ustawienia kodowania znaków zgodne z ustawionym układem klawiatury. Rekomendowane jest stosowanie kodowania UTF-8, które powinno działać dla większości języków. </para>

</sect1>
</chapter>

<chapter id="xkb-files">
<title
>Pliki opisu układów</title>
<sect1 id="xkb-files-and-layouts">
<title
>Pliki układów <application
>xkb</application
></title>

<para
>Wszystkie dostępne układy, ich warianty i opcje zapisane są w pliku <filename
>/usr/share/X11/rules/xorg.xml</filename
>, a właściwe opisu układu klawiatury w pliku: <filename
>/usr/share/X11/symbols</filename
>. Proszę pamiętać, że lokalizacja tych plików może być inna w zależności od posiadanego systemu czy dystrybucji.</para>

</sect1>

</chapter>

<chapter id="credits-and-licenses">
<title
>Zasługi i licencje</title>

<para
>Obecnym opiekunem i programistą &kxkb; jest &Andriy.Rysin; &Andriy.Rysin.mail;. Wiele innych osób pracowało nad <application
>kxkb</application
>:</para>

<itemizedlist>
<listitem
><para
>Shaheed Haque <email
>srhaque@iee.org</email
></para
></listitem>
<listitem
><para
>Ilya Konstantinov <email
>kde-devel@future.galanet.net</email
> </para
></listitem>
</itemizedlist>

<para
>Polskie tłumaczenie: (c) 2005 Mandriva Poland<email
>biuro@mandriva.pl</email
></para
> <para
>Polskie tłumaczenie: Krzysztof Woźniak <email
>wozniakk@ceti.pl</email
></para
>  
&underFDL; &underGPL; </chapter>

</book>
<!--
Local Variables:
mode: sgml
sgml-omittag: nil
sgml-shorttag: t
End:
-->